42583

Obydwie wymagają odrębnego sposobu badania, opis zewnętrznej aktywności nie musi wyjaśniać tego, co się dzieje w ludzkich głowach, co nie jest konieczne z perspektywy materializmu kulturowego. Myśli i zachowania uczestników danej kultury mogą być obserwowane z dwóch perspektyw: uczestnika danej kultury i obserwatora z zewnątrz. W obu tych przypadkach naukowe, obiektywne jest wyjaśnienie mentalnego i behawioralnego pola jest możliwe. Obserwator z wewnątrz używa pojęć i znaczących rozróżnień właściwych uczestnikom kultury, w drugim przypadku używa pojęć właściwych obserwatorowi. Obydwa te sposoby mogą prowadzić do wiedzy o realnym a nie jedynie wyobrażonym.

Etniczne i etyczne

Pierwszy raz użyte przez lingwistę Pike’a. Etic i emic pochodzą od przyrostków phonetic i phonemic, gdzie fonetyka wyjaśnia brzmienie języka opierając się na klasyfikacji części ciała odpowiedzialnych za określone brzmienie.

Wiarygodnością operacji etnicznych jest zdolność obserwatora do tworzenia twierdzeń, które autochtoni zaakceptują jako realne, znaczące. Operacja etyczna jest o tyle wiarygodna o ile obserwator zdolny jest do tworzenia naukowo wartościowych teorii o przyczynach socjokulturowych zróżnicowań i podobieństw. Być obiektywnym to nie znaczy przyjąć etniczny punkt widzenia, ale przyjąć epistemologiczne kryteria, dzięki którym nauka jest oddzielona od innych dróg wiedzy. Obiektywność to epistemologiczny status odróżniający społeczność obserwujących od społeczności obserwowanych. Materializm kulturowy nie usiłuje sprowadzić etyki do emiki lecz raczej do opisu obydwóch jeśli to jest możliwe, do wyjaśnienia jednego w terminach drugiego.

Nie można twierdzić, że etniczna jest tylko mentalność a etyczne zachowanie. Obraz świata jest złożony zarówno z punktu widzenia autochtona jak i obserwatora. Sfery emiczne i etyczne odpowiadają sobie w pewnej zmiennej proporcji, zmiennej w czasie i pod wpływem wypadków. Niezgodność pomiędzy etniczną a etyczna wersją wypadków jest ważną miarą stopnia, w jakim ludzie mistyfikują zdarzenia zachodzące wokół nich. Etyczny opis życia może być pomocną sondą umysłów informatorów, dotyczącą mniej widocznych przekonań i reguł.

Zasady materializmu kulturowego

Punktem wyjścia każdej analizy socjokulturowej na gruncie materializmu kulturowego jest prosta egzystencja etyczna ludzkich populacji ulokowanych w etycznym czasie i przestrzeni. Społeczeństwo jest maksymalną grupą społeczną, złożoną z obu płci i wszystkich grup wieku, ujawniającą szerokie ramy zachowania interakcyjnego.

Kultura odnosi się do wyuczonych repertuarów myśli i działań ujawnionych przez członków grupy społecznej, repertuarów przekazywanych niezależnie od genetycznego dziedzictwa z jednej generacji do drugiej. Kulturowe repertuary poszczególnych społeczeństw przyczyniają się do kontynuowania populacji i jej życia społecznego.. Harris poszukuje uniwersalnych wzorów strategii materializmu kulturowego. Teoretyczne zasady materializmu kulturowego koncentrują się na zrozumieniu związków pomiędzy częściami systemu socjokulturowego i na ewolucji tych związków, części i systemów. Harris wskazuje, że cechy materialne takie jak narzędzia, budynki, ubrania są obecne w pewnym choćby najmniejszym stopniu również w sztuce, religii, własności, rządzie i wojnie.

Uniwersalne wzory