F. Braudel wykreował tzw. szkołę Annales. Wyrosła ona z protestu wobec nadmiernej specjalizacji nauk społecznych, co efektuje brakiem przepływu informacji między pokrewnymi dyscyplinami. Uznał za celowe i słuszne analizowanie globalnej historii zamiast podporządkowywania jej wycinków pokrewnym naukom. Historia jest dyscypliną wszechogarniającą i uniwersalną i jako taka obiecuje całościowe ujęcie rzeczywistości społecznej.
Braudel zakładał, że przemiany historyczne dokonują się z różną szybkością. Typy szybkości przemian to swoista fuzja historii z socjologią.
1. Geohistoria - wzajemne relacje ludzi i środowiska tworzą historie dokonującą się w niezauważalny sposób (historia ciągle powtarzających się zdarzeń i odnawialnych cykli).
2. Systemy gospodarcze, państwa, społeczeństwa i cywilizacje - rytm przemian jest powolny, ale już zauważalny.
3. Wydarzenia i jednostki - stanowią podmiot tradycyjnej historii narracyjnej, którą Braudel uważa za powierzchowną i interesującą tylko o tyle, o ile ujawni ona mechanizmy działających sił, które znajdują się u podłoża zdarzeń.
Zarówno dla Wallersteina jak i dla BBSPdHI perspektywa systemu światowego jest nie tylko teorią społeczną, ale przede wszystkim wyraża protest przeciwko organizacji nauk społecznych (XIX.) oraz przeciwko tendencjom do wzajemnego izolowania się subdyscyplin humanistycznych.