sposób robienia z nich użytku [...].
Johann Fokkerodt o reformach gospodarczych Piotra I w Rosji
Piotr I niejednokrotnie narzekał, ze wśród spraw związanych z rządami, najtrudniejsze są sprawy handlowe [...]. ale prawdą jest, ze posiadał zdrowy sąd o tym. co jest korzystne, a co szkodliwe dla rozwoju przemysłu w jego państwie, a jeśli popełnił błędy, wynikały one nie z innej pizyczyny. jak tylko z chęci zapewnienia sobie rzeczywistych korzyści, co było u niego wspólne z wielu innymi wielkimi monarchami.
W ogóle w odniesieniu do swoich instytucji handlowych miał on na uwadze następujące zadania:
1) aby zmniejszyć ilość cudzoziemskich towarów przywożonych do Rosji, a za to zwiększyć wywóz krajowych;
2) zapobiec potajemnej kradzieży podatków celnych i doprowadzić je do lepszego porządku:
3) wydrceć handel moiski z rak cudzoziemców, przez których był całkowicie opanowany, i zachęcać swoich kupców do przewożenia towarów do krajów obcych na własnych statkach,
Dla osiągnięcia pierwszego celu wybrał drogę najprostszą - rozwój górnictwa i budowę w państwie fabryk istniejących już w krajach obcych. Jeszcze podczas swojej pierwszej podróży do Holandii zaangażował wielu artystów i rzemieślników spośród różnego rodzaju rzemiosł: szpilkarzy, druciarzy, majstrów Przemyślu papierniczego, rusznikarzy, sukiennikowi innych: poza tym udzielał wielkiego poparcia tym spośród nich, którzy sami zechcieli wyjechać do Rosji i budować tam fabryki. Jakkolwiek rozpoczęta potem wojna szwedzka nie dala mu możności w pełni realizować tych planów, jednak nie spuszczał tych spraw z oka i me tylko starał się ściągnąć do Rosji jak najwięcej ludzi tego rodzaju, ale również wysyłał swoich poddanych do Anglii i Holandii, by się nauczali produkcji fabrycznej, będącej tam w rozwoju. Szczególnie starał się polepszyć stan fabtyk płótna i wełny i zauważywszy, ze wełna rosyjska jest zbyt gruba, a w Rosji nie ma odpowiedniej hodowli owiec, sprowadził owce i owczarzy z Saksonii i Śląska. W czasie swojej podróży do Francji zdecydował ostatecznie założyć w Rosji fabryki bogatych tkanin jedwabnych na wzór fabryk w Lyonie, Orleanie i Toure, pomczając te sprawy trzem najbogatszym i najpotężniejszym w swoim kraju magnatom: wielkiemu admirałowi Apraksinowowi. baronowi Szafirowowi i hrabiemu Tołstojowi. W tym celu udzielił im bardzo dogodnych ulg, m.ia zezwolenia bezcłowego wwozu bogatych wyrobów jedwabnych, zresztą na przeciąg tylko paru lat dopóki jeszcze ich fabryka nie będzie w pełni uruchomiona. Magnaci przywileje te odsprcedali kupcom prywatnym za 20 000 rubli [...]. Równolegle z tym. Piotr I jeszcze za życia doprowadził fabryki różnego rodzaju do takiego stanu, ze w obfitości produkowały takie towary, jak np. igły, broń. różne tkaniny lniane, a w szczególności płótna, niezbędne nie tylko dla zaopatrzenia własnej floty, ale i innych narodów.
Piotr I Romanow, zwany Wielkim (1672-1725), syn Aleksego Michałowicza Romanowa, car rosyjski od 1682, cesarz od 1721, twórca nowożytnej Rosji. 1682 wraz z bratem Iwanem został powołany na tron, a ich starsza siostra Zofia sprawowała władzę regentki. 1689 wystąpił przeciwko spiskującej Zofii, osadził ją w klasztorze.
Do 1696 rządził razem z Iwanem jako współregentem, a 1696 został jedynym monarchą Rosji.
W pierwszych latach panowania zajmował się głównie sprawami armii, rządzenie krajem i politykę zagraniczną pozostawiając Naryszkinom, rodzinie ze strony matki.
Był pierwszym z carów rosyjskich, który podróżował za granicę. 1697 w celu zwiedzenia krajów europejskich zorganizował Wielkie poselstwo, które odwiedziło kraje Rzeszy. Holandię oraz Anglię i prowadziło rozmowy w imieniu cara. Uczestniczył w wyprawie incognito jako Piotr Michajłow.
Spotkał się z wieloma monarchami europejskimi, poznał stosunki społeczne krajów zachodnioeuropejskich, ich osiągnięcia techniczne, organizację socjalną itp. Po powrocie krwawo zemścił się na buntujących się przeciwko niemu strzelcach.
2