wlóknik, a po kilku dniach w zdrowej okolicy pojawia się ziarnina, która tworzy wal. Krew w ciągu 5-8 dni ulega znacznej resorpcji i nie wypełnia pierwotnie powstałej jamy i skóra jest luźna. Na miejsce resorbowanej krwi pojawia się tk ziaminowa, która wypełnia tą jamę. Ziarnina tk bliznowata = samowyleczenie (mogą powstać zniekształcenia)
Przy skrwawieniu w tk podskórnej powstaje gorący, bolesny obrzęk, który po kilku h osiąga znaczne rozmiary. Jest on chelboczący przy omacywaniu. Jesi to proc miejscowy, może wystąpić nieznaczny wzrost temp tzw gorączka resorbcyjna, osowiałość i brak apetytu (dotyczy to początkowej fazy).
Leczenie: konieczne jest dokładne oczyszczenie skóry, aby nie dopuścić do wtórnego zakażenia. Przez pierwsze dni stosujemy leki ocliladzające: - 3% płyn Burowa, leki p/bólowe, leki hamujące krwawienie (cyklonamina, wapń, wit K i Q. Dalej dążymy do zwiększenie przekrwienia: śr rozgrzewające (po 2-3 dobach od urazu), ma to na celu stworzenie warunków do resorpcji wysięku, zniszczonych tk i powoduje zastąpienie ubytku nową tk.. W miejscu gdzie jest to możliwe należy założyć miękki opatrunek uciskowy (najczęściej na kończynach, a u małych także na klatce piersiowej). Opatrunek łagodzi ból, hamuje krwawienie, chroni przed urazami z zewu i przyśpiesza resorbcję. Po 1 tyg krwiak można naciąć. Nacina się go w najniższym miejscu, później usuwa się zgromadzony tam płyn, skrzepy i obumarłe tk (ale nie nacinamy za dużo aby nie powstał nowy!).
Krwiak może być zakażony. Wtedy takiego krwiaka leczy się jak ropień. Przecinamy w najniższym punkcie, płukamy go lx dziennie i podajemy antybiotyk ogólnie. Nie należy dopuścić do tego, aby wykonany otwór szybko się zasklepił bo będzie gromadzić się tam ropa. Usuwanie płynu z krwiaka pizez punkcję jest nieskuteczne, raczej wykonujemy cięcie.
LIMFIAK - podobny do krwiaka, jamę wypełnia limfa na skutek uszkodzenia naczynia limfatycznego z domieszką niewielkiej ilości krwi. Obrzęk powstaje powoli nawet kilka dni, od krwiaka różni się też tym, że naczynia limfa tyczne nie zamykają się przez skrzep. Chłonka wydostaje się tak długo, aż wyrówna się ciśnienie w naczyniu z ciśnieniem w jamie
Objawy: chelboczący obrzęk
Rozpoznanie: punkcja
Leczenie: przeć mamy, zakładamy opatrunek (gdy jest to możliwe). Gdy nie ma możliwości założenia opatrunku uciskowego podajemy leki powodujące przekrwienie w celu pobudzenia ziaminowania. Nacięcie tylko przy tworzącej się martwicy skóiy lub zakażeniu. Po przecięciu gojenie jest długie bo ciągle sączy się chłonka (na klinikach czasem pobiera się krew i w miejscu gdzie jest chłonka podaje się ją w celu wytworzenia krwiaka)
ROZDARCIE - w bardzo silnych i rozległych stłuczeniach, wpływ na miejscowe zmiany mają zaburzenia w odżywianiu w następstwie zaburzeń w ukrwieniu. Przy rozdarciu tk, komórki zostają oderwane od podłoża, a powstała jama wypełnia się nasiękającą krwią, papkowatą masą obumarłych kom. W odróżnieniu od krwiaka, w zdrowej tk powstaje duży odczyn z wysiękiem i wędrówką limfocytów do miejsca mazu. Zajęta tk zmienia się w ciągu kilku dni w żółtą, ropopodobną masę z obumarłymi kom
Leczenie: chirurgiczne. Zniszczone tk usuwamy, jamę zdrenować aby zapobiec infekcji (płukanie i antybiotyk ogólnie).
Szczególny obraz kliniczny cechuje odmę pourazową. Powstaje przy uszkodzeniu dróg oddechowych. Powietrze przy wydechu zostaje wciśnięte między tk luźną okolotchawiczą. Powstaje bardzo bolesny, miękki, elastyczny, niewyraźnie oddzielony obizęk o wypuku bębenkowym, któiy przy ucisku szeleści. Jeśli ten perfomjący otwór jest duży odma może dotyczyć dużych ode ciała lub całego ciała.