43656

wydania rzeczy. Równoznaczne jest wydanie dokumentu, który umożliwia objęcie rzeczy w fizyczne władanie.

Nabycie własności w drodze umowy wymaga, aby zbywający był właścicielem rzeczy lub miał prawo nią rozporządzać. Ta zasada doznaje ograniczeń na korzyść nabywców działających w dobrej wierze (działał w przekonaniu, że zbywający ma prawo rozporządzać rzeczą), którzy otrzymali rzecz od osób nieuprawnionych. Nie obowiązuje to, gdy sprzedawana rzecz została skradziona, zgubiona lub utracona w inny sposób (nabywca takiej rzeczy staje się jej właścicielem dopiero po upływie trzech lat).

W razie połączenia lub pomieszania rzeczy, albo dokonania w niej takich zmian, które powodują przekształcenie rzeczy w inną, staje się aktualne zagadnienie własności nowej, powstałej w ten sposób rzeczy. W przypadku nieruchomości kluczowa jest zasada, że własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została z nią trwale połączona. Połączenie lub pomieszanie rzeczy ruchomych w taki sposób, że przywrócenie stanu poprzedniego byłoby związane z nadmiernymi trudnościami lub kosztami, prowadzi zazwyczaj do powstania współwłasności. Jeżeli taka sytuacja wyniknęła z czyjejś winy, osoba ta odpowiada za powstałą szkodę. Przeistoczenie polega na wytworzeniu nowej rzeczy ruchomej z cudzych materiałów. Ten kto wytworzył daną rzecz staje się jej właścicielem, jeśli wartość nakładu pracy jest większa od kosztów materiałowych. Jeżeli przeistoczenie cudzej rzeczy ruchomej odbyło się w złej wierze, właścicielem nowo powstałej rzeczy staje się zawsze właściciel materiału.