BARTNICTWO 2001
Naturalny przebieg osadnictwa - za najcieplejsze tereny odpowiadające siedlisk
Rozwęj osadnictwa spowodował wylesienie najważniejszych gruntów, na których rosły lasy dębowo-grabowe (grądy). Rozpoczęto trzebienie. i .wypalanie drzewostanów dla celów rolniczych. Rozwoj hodowJi "pydła i owiec spowodowały dalsz zagrożenie dla gatunków liściastych. Pasące $ię yv lasach stad
lictwa - zajmowanp nąjzyzmejsz idaiące siedlisKpm lasów liściastych.
ze i
e
ląsacn staaa as swin odbywał się w momencie obradzanićj
acn uoozszycn wypas owiec przyczynia się'do powstawania wielkich wrzosowisk. Przerzedzanie lasów Wielogatunkowych ułatwjło rozprzestrzenianie się gatunków dnycn, lekkonasiennycn - brzozy, sosny - na mieis
swiątfozą dębów.
miejsce
Wczęsnofeudalne osiedla wiejski były niewielkie i obejmowały kilka pojedyncze. Grunty pod uprawę zaimowano w ne dowolny, wyfcfieraiaC
zagród lub
spósob całkowicie dowolny, wybieraiąć najzyzmejsze i najdogodmei położone obszary lasu. Osadników nazywano ŁAZĘRAMI, POPRAZNIKAMI, ZAŁAZAMI.
Rozwoj osadructwa ną prawie niemieckim (Xlllw.) powodował ;ownież doprowadziło do zmrany składu wpstanr “ ------------ ------
e gatunki swi rzoza, sosna, osika.
egb ’ drzewostanów. Na pbgorzilfstcacf? ZrazwiYały się atunki swiatłożądne, lekkonasienne o szybkim wzroście
wzrost liczby pozarow, co to gatunkowego 7 dtzewostanow.
równie
Strona 2 z 2