Opis upadku i zapowiedź zbawienia Rdz 3
Opis księgi rodzaju rozpoczyna się od podkreślenia roli węża w całej liistorii upadku, jako stworzenia, jego inteligencja znacznie przekraczała inteligencję człowieka. Nie chodzi tutaj o zwykłego węża ale istotę demoniczną, szatana, który w swej przebiegłości sprzeciwia się Boga Wąż kusiciel zwraca się z pokusą do niewiasty, która z natury jest wrażliwsza. Szatan chytrze podsuwa w wypowiedzi wieloznacznik ( czy rzeczywiście nie wolno jeść ze wszystkich drzew?), niewiasta odpowiada że zakaz dotyczy jednego drzewa ale dodaje kłamstwo że nie wolno człowiekowi nawet go dotykać. Niewiast kontynuuje o karze śmierci za złamanie zakazu. Wąż przebiegle sączy wątpliwości czy aby na pewno Bóg ukarze za złamanie zakazu (na pewno nie pomrzecie). W człowieku rodzi się przekonanie, że człowiek może być jak Bóg, istotą pożądania jest pycha ludzka. Dialog z wężem pokazuje jak człowiek może zbliżyć się do zła i jemu ulec. Niewiasta spostrzegła że owoce tego drzewa nadają się spożycia i zjadła i podała mężczyźnie. Złamanie zakazu powoduje że ludzie poznają swoją nędze, ujawnia się to we wzajemnym lęku przed sobą i przed Bogiem. Ludzie ukryli się przed Bogiem. Bóg szuka upadłych ludzi. Bóg rozmawia z ludźmi i próbuje się dowiedzieć od nich samych o złamaniu zakazu. Ludzie jednak nie potrafią uznać swojej winy i zrzucają kolejno odpowiedzialność. Bóg ogłasza swój wyrok rozpoczynając od węża, jako głównego sprawcę zła. Bóg wypowiada swoje przekleństwo nad wężem i wprowadza nieprzyjaźń między potomstwo jego a potomstwo ludzkie. Oznacza to że ludzie pomimo swojego grzechu nie utracili dobroci natury, chociaż została ona skażona. Konsekwencje grzechu nie są takie same dla mężczyzny i kobiety. Kobieta ma być poddana mężczyźnie, swe pragnienie ma kierować ku niemu, ma doświadczyć bólu rodzenia potomstwa. Mężczyzna będzie się zmagał z całą przyrodą, nad którą miał panować. Praca, ciężka i rozczarowująca, nie będzie przynosiła mu satysfakcji.