Punktem wyjścia do określenia pojęcia rynku kapitałowego jest dochód. Jest on pewną sumą wartości, strumieniem przypływającym do gospodarującego. Pojęcie strumienia zostało wprowadzone na określenie przepływu wartości w czasie. Zawiera trzy elementy: zasób wartości, ruch oraz czas.
Majątek podlega ciągłym fluktuacjom na podstawie zmian przepływających strumieni pieniężnych. Odróżnia go od dochodu inne powiązanie z momentem czasu. Nie jest to przepływ strumieni w czasie, ale stan tego strumienia w obecnym momencie. Strumienie materialno - rzeczowe przebiegają obok (łącznie z) strumieni pieniężnych.
Oba te strumienie oddziaływują na poziom dochodów jednostki gospodarującej, część z tych wartości może zostać wykorzystana na konsumpcję, a pozostała część może być przeznaczona na przynoszenie nowych wartości w postaci strumienia i tą część nazywamy kapitałem.
Kapitał jest funkcyjnie powiązany z dochodem. Ma charakter dochodotwórczy, więc nie może być definiowany technicznie, np. przez kryterium czasowe.
Przybytek jest to niezamierzony wzrost majątku, wynikający z darów, spadków, itp.
Rynek kapitałów rzeczowych - związany jest z dochodem społecznym (narodowym) propagowanym przez tzw. materialistów, preferuje ujęcie zasobowe, kapitały są rzeczy, czyli czynniki produkcji przyczyniające się do wzrostu dochodu narodowego (także handel, usługi, trwałe dobra konsumpcyjne).
Rynek kapitałów pieniężnych - ujęcie strumieniowe, przepływ wartości w czasie, przedstawicielami są fundusz obcy, uznają, że tylko prawo do władania pieniądzem i dochody z niego stanowią o pojęciu kapitału.
Rynek kapitałów krótkoterminowych - jest to obieg pieniądza transakcyjnego i rezerwowego, krótkoterminowych operacji bankowych, nazywany powszechnie „rynkiem pieniężnym".
Rynek kapitałów długoterminowych - związany jest z finansowaniem inwestycji, nazywany powszechnie „rynkiem inwestycyjnym", a we Francji „rynkiem finansowym".
Schemat nr 1