5019

2

dostarcza wartościowego materiahi dla uogólnień i weryfikuje wyniki badań historycznych. Docenia znaczenie badali psychologicznych, uwzględniających motywy działalności gospodarczej ludzi.

Produkcja stanowi kategorię wyjściową systemu ekonomicznego Głębińskiego, podobnie jak Marshall wyróżnia cztery czynniki produkcji, jednak daleki jest od subiektywnej interpretacji kosztów produkcji Do pracy produkcyjnej zalicza nie tylko pracę wydatkowaną w sferze materialnej ale i w usługach, nie widzi jeszcze różnic miedzy usługami produkcyjnymi i nieprodukcyjnymi. Wartość rozpatruje jako kategorię społeczną, której istnienie związane jest z możliwością zaspokojenia przez produkt potrzeb ogólnych.

Akcentował znaczenie siły nabywczej ludności oraz rynków zbytu dla kondycji gospodarki Stąd też przeciwny był ograniczeniu wydatków paiistwa na oświatę i inwestycje.

W rozważaniach na współczesnością i polityką społeczno- gospodarczą II RP stał na stanowisku samowystarczalności gospodarczej osiągniętej drogą rozwoju produkcji krajowej. Argumentował, że prowadzenie gospodarki autarkicznej uwarunkowane jest wielkością posiadanych zasobów naturalnych oraz koniecznością obrony suwerenności gospodarczej i politycznej Polski. Był zwolennikiem liberalizmu ekonomicznego, inicjatywę prywatną uważał za dźwignię postępu gospodarczego, działalność produkcyjną przedsiębiorstw państwowych ograniczał do tych dziedzin, w które nie był zaangażowany kapitał prywatny oraz uzasadnionych interesem publicznym. Działalność ekonomiczna paiistwa może doprowadzić do powobiego i nierównomiernego rozwoju społeczno - gospodarczego. Zadaniem państwa jest tworzenie korzystnych warunków dla rozwoju przedsiębiorstw prywatnych, pobudzanie solidarności zawodowej i społecznej, łagodzenie sprzeczności klasowych, regulowanie emigracją i kolonizacją poza obszarem paiistwa oraz obrona interesów kraju przed konkurencją zewnętrzną.

W wypowiedziach na temat ustroju politycznego występował jako zwolennik utrzymania równowagi władz, jego zdaniem tworzenie koalicji rządowej w sejmie ogranicza współpracę władzy wykonawczej z ustawodawczą.

Staiusław Grabski - prezentował procesy ekonomiczne na tle zjawisk socjologicznych, w jego pracach występują ujęcia oryginalne, przejawia się to w stawianiu tez naukowych w zakresie przedmiotu i metody badań ekonomii

W 1904 r. wydał pracę pt. „Istota wartości jako zjawiska społeczno gospodarczego” - przenosi zjawisko wartości na grunt społeczny, traktuje wartość jako kategorię obiektywną, niezależną od subiektywnych ocen. której podstawą jest zdolność dóbr do zaspokajania potrzeb. Przeprowadza analizę potrzeb zależnych od kultury narodowej, klimatu, epoki, różnic klasowych i preferencji potrzeb.

Indywidualne motywy działalności gospodarczej ludzi podporządkowuje motywom społecznym, wynikającym z całokształtu życia kulturalno - społecznego w sferze potrzeb materialnych i duchowych. Uważa, że działalność ekonomiczna jednostki przebiega zawsze w ramach określonej orgaiuzacji społecznej, która jest kategorią pierwotną w stosunku do działali jednostki. Włącza zagadnienia społeczne do przedmiotu badań ekonomii. Daje temu wyraz w swym głównym dziele pt. „Ekonomia społeczna”. Definiuje ekonomię społeczną jako naukę, wyjaśniającą przyczynowo kształtowanie się i rozwój całokształtu norm społecznych tj. pojęć i form organizacyjnych, regulujących gospodarczą działalność i gospodarcze współżycie ludzi. Podkreśla związek ekonomii z innymi naukami społecznymi oraz konieczność oparcia badań teoretycznych na wynikach analiz historycznych.