5672

stosunki adm. - pr. odnoszą się do konkretnego, jednorazowego działania, 5) stosunki adm. pr. trwałe mogą one być związane z pr. osobistymi (np. z obowiązkiem szkolnym), pr. majątkowym (np. z obowiązkiem podatkowym), 6) stosunek nadzoru - w związku ze sprawowaniem nadzoru występują, między org. nadzoru a podmiotami nadzorowanymi, 7) stosunki egzekucyjne; WŁADZTWO ADM. Org. adm. publ. mogą same, bez ingerencji sądów, stosować przymus dla przeprowadzenia swoich zarządzeń. Władztwo adm. stanowi część władztwa pań. zapewnia skuteczność i efektywność działań poprzez przymus adm. tj. możliwość stosowania śr. egzekucyjnych, przymusu w sposób bezpośredni w celu wymuszenia wykonania obowiązku, jednostronne wydawanie nakazów i zakazów ze skutkiem wiążącym nie za pośrednictwem sądu. POJĘCIE PR. ADM. Pr. adm. stanowi gałąź pr. która reguluje działalność org. pań. podejmowaną w celu wykonania ustalonych pr. zadań organizatorskich wypełnianych w swoistych formach działania. Normy pr. adm. mogą być dzielone na określone grupy w zależności od przyjętego kryterium podziału: 1) z punktu widzenia regulowanej tematyki: a) normy bezpośrednio dotyczące organizacji aparatu adm. normy te tworzą ustrojowe pr. adm. b) normy bezpośrednio dotyczące toku działania org. adm. normy te tworzą procedurę adm. c) normy dotyczące konkretnych działów adm. publ. normy te tworzą tzw. szczegółową część pr. adm. 2) kryterium charakteru stosunku łączącego org. stosujący normę z adresatem działania: a) normy regulujące stosunki między org. adm. i innymi podmiotami adm. z jednej strony a obywatelami i os. pr. z drugiej strony; normy te dotyczą tzw. sfery zew. kontaktów między adm. publ. a obywatelami, b) normy regulujące stosunki jakie zachodzą między org. i instytucjami pań. wzajemnie: normy te regulują stosunki wewnątrz systemu organizacji adm. publ.

POJĘCIE ŹRÓDEŁ PRAWA. Źródłem pr. jest to z czego można dowiedzieć się, jaka jest treść NP. Są to źródła poznania. Takimi źródłami są org. publikacyjne, w których ogłaszane są AN. Podział źródeł pr. adm. 1) wg kryterium pozycji org. stanowiącego pr. źródła pr. stanowione przez: a) centralne org. pań. Sejm, Senat, Prezydent RP, RM, ministrowie i inne org. adm. centralnej, b) org. terenowe: org. rządowej adin. ogólnej i specjalnej nie zespolonej oraz org. jednostek sam. teryt. 2) z innego punktu widzenia: a) powszechnie obowiązującego: należy zaliczyć akty zawierające generalne i abstrakcyjne normy, które tworzą, zmieniają lub uchylają pr. i obowiązki obywateli os pr. b) wewnętrznie obowiązującego: tworzą odrębny układ NP regulujących tylko stosunki wewnątrz samego aparatu adm. publ.

TERENOWE ŹRÓDŁA PR. AKTY PR. MIEJSCOWEGO. Akty pr. miejscowego = przepisy pr. powszechnie obowiązujące na oznaczonej części terytorium państwa. Wyróżnić można podziały: a) na przepisy wydawane przez org. sam. teryt b) na przepisy wydawane przez org. adm. rządowej oraz c) na przepisy mające charakter samoistnych norm w ramach upoważnień ustawowych, d) przepisy wykonawcze. Rodzaje aktów pr. miejscowego: e) akty zawierające statuty, I) akty zawierające przepisy wykonawcze, przepisy porządkowe. Muszą być ogłoszone np. w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

SWOISTE (SZCZEGÓLNE) ŹRÓDŁA PRAWA. 1) Akty wewnętrzne mogą nosić nazwy np. regulamin, instrukcja, pismo ogólne itp. Regulują różne materie. Cechą charakterystyczną aktów wew. jest ich szczególny krąg adresatów. Nie muszą być publikowane w org. publikacyjnych. Wystarczy, że dotrą do wiadomości ich adresatów. 2) Akty planowania akty budżetowe oraz ustanawiające normy techniczne. Szczególną rolę w procesie adm. i podejmowania ważnych decyzji spełnia plan zagospodarowania przestrzennego, który odznacza się cechą generalności i konkretności. Plan ten stanowi, podstawę obok ustaw zawierających normy pr. mat., do wydawania decyzji adm.

ŹRÓDŁA PR. STANOIONE PRZEZ ORG. CENTRALNE. 1) Konst. 2) Ustawa - adm. publ. może tylko wówczas działać legalnie, o ile jej działanie znajdzie podstawy i uzasadnienie w obowiązujących ustawach. Wynikają z tego 2 zasady: a) zasada nadrzędności ustawy w systemie pr. wszystkie inne źródła pr. muszą formalnie być z nią zgodne, a mat. służyć jej wykonaniu, nawet wówczas gdy konkretyzują przepisy ustawowe, b) zasada wyłączności ustawy (wyłącznej materii