d brak zróżnicowanych, spontanicznych zabaw w udawanie lub społecznych zabaw naśladowczych właściwych dla poziomu rozwojowego.
3/ Ograniczone, powtaizające się i stereotypowe wzorce zachowania, zainteresowań i aktywności mogące mieć następujący charakter
a/ pochłaniające zajmowanie się jednym lub większą ilością stereotypowych i ograniczonych wzorców zainteresowań będące nienormalnymi zarówno pod względem intensywności jak i zogniskowania uwagi;
b/ ewidentnie sztywne trzymanie się specyficznych, nie funkcjonalnych rutyn i rytuałów; c/ stereotypowe i powtarzające się manieryzmy ruchowe /np. trzepotanie lub wykręcanie rąk lub palców, bądź złożone ruchy całego ciała/; d/ uporczywe zajmowanie się częściami obiektów.
W tym przypadku nie obserwuje się opóźnień czy klinicznie istotnych zmian w rozwoju umysłowym i motoiycznym w pierwszych latach życia. Zazwyczaj prawidłowo rozwija się także mowa. Niemniej mamy tu do czynienia z takimi samymi uszkodzeniami w sferze społecznych interakcji jak w autyzmie (kryterium 1 f) oraz z analogicznymi tendencjami do zachowań stereotypowych i sztywnych rytuałów (analogicznie jak w kryterium 3/). Dlatego osoby te mają ogromne problemy z funkcjonowaniem w sytuacjach społecznych i mimo wysokiej nieraz inteligencji ińe radzą sobie w szkole, na ulicy i innych środowiskach społecznych czy też nie mogą podjąć pracy bez specjalnego treningu.
Aby postawić diagnozę o obecności zespołu Aspergera, dziecko nie może wykazywać istotnych opóźnień w rozwoju funkcji poznawczych, zaradczych i adaptacyjnych, a także w zakresie zainteresowania środowiskiem. Ponadto dokonuje się różnicowania pomiędzy zespołem Aspeigera a innymi głębokimi zaburzeniami, a także schizofrenią, zespołem obsesyjno - kompulsywnym (nerwicą natręctw) oraz tzw. osobowością schizoidalną.
Jednym z najbardziej znanych współczesnych badaczy zespołu Aspergera jest szwedzki lekarz Christopher Gillbeig. Zaproponował on sześć kiyteriów diagnostycznych, pozwalających odróżnić objawy „aspergerowskie” od objawów charakterystycznych dla innych zespołów autystycznych a także od zachowań podobnych do autyzmu (ang. autistic-like). Kryteria te ukazują niepowtarzalną specyfikę zespołu Aspergera. na którą się składają:
1. Zaburzenie sfery społecznej w powiązaniu ze skrajną egocentrycznością, mogące obejmować:
• niezdolność do uczestniczenia w interakcjach z rówieśnikami
• brak ochoty do uczesmiczenia w interakcjach z rówieśnikami
• słabe rozumienie wskazówek społecznych
■ reakcje niewłaściwe pod względem społecznym i emocjonalnym
2. Ograniczone zainteresowania i zajęcia, a w ich zakresie:
• większe wykorzystanie pamięci, niż rozumienia
• względne wyłączenie innych zainteresowań
• lgnięcie do tego co powtarzalne
3. Powtarzające się rutynowe zachowania lub rymały, które mogą:
• angażować siebie samego
■ angażować innych
4. Osobliwości związane z mową i językiem, takie jak:
(przy możliwym, choć nie spotykanym stale wczesnym opóźnieniu rozwoju tychże)
• nadzwyczajnie perfekcyjny język ekspresyjny, dziwaczna prozodia,
• osobliwa charakteiystyka głosu
• defekt rozumienia języka, obejmujący niewłaściwą interpretację znaczeń literalnych (dosłownych) oraz domyślnych
5. Problemy w zakresie komunikacji niewerbalnej, takie jak: