Wg Tredgolda - kryteria niedorozwoju umysłowego;
■ wyników nauki szkolnej (po analizie odrzucił)
■ Inteligencji, mierzonej testami inteligencji (po analizie odrzucił)
■ Przystosowanie biologiczne i społeczne (zwolennik)
Wg Kraepelina - 3 stopnie niedorozwoju umysłowego;
• Głęboki (idiotyzm)
• Średni (imbecylizm)
• Lekki (debilizm)
Wg Doiła - 6 kryteriów;
• Niedojrzałość społeczna (upośledzona zdolność realizacji swoich potrzeb, kierowania swoimi sprawami, niezaradność życiowa)
• niedojrzałość skutkiem zahamowania rozwoju inteligencji (niski stopień rozwoju umysłowego)
• niedojrzałość społeczna i zahamowanie rozwoju intelektualnego powstaje w okresie rozwoju dziecka (zahamowanie sprawności inteł. Trwałe i będące konsekwencją choroby, urazu)
• niedorozwój umysłowy nie przemija w miarę dojrzewania (nie zmienia się)
• z tego stanu nie można wyrosnąć, wyleczyć się. Stan uwarunkowany dziedzicznie, wskutek urazów, chorób, stan pochodzenia konstytucjonalnego,
• stan nieodwracalny
Klasyfikacja upośledzenia
Wg Hebera - poszczególne stopnie upośledzenia; odchylenia standardowe od przeciętne) w stronę minusową; -l=prawidłowy rozwój umysłowy, (-la-2)=pogranicze upośledzenia. (-2a-3)= lekki niedorozwój umysłowy, (-3a-4)= umiarkowany niedorozwój umysłowy, (-4a-5)=znaczny niedorozwój umysłowy, poniżej -5= głęboki niedorozwój umysłowy. Górna granica okresu rozwojowego-16 lat
Wg Grossmana - istotnie niższy niż przeciętny ogólny poziom funkcjonowania intelektualnego=poziom niższy o dwa odchylenia standardowe Jednostki niedorozwinięte umysłowo są osoby; lekko, umiarkowanie, znacznie, głęboko upośledzone górna granica okresu rozwojowego 18 lat Zachowanie przystosowawcze określa efektywność lub stopień w jakim jednostka realizuje wymogi niezależności osobistej i odpowiedzialności społecznej, jakiej się od niej oczekuje w danym wieku życia oraz określonym środowisku
Ustawa o zdrowiu psychicznym (Anglia 1959):
Zastąpienie „upośledzenie umysłowe” - „subnormalność umysłowa” (niższa niż normalna sprawność umysłowa). Wprowadzono 2 kategorie; znacznie niższa niż normalna sprawność umysłowa; niższa niż normalna sprawność umysłowa. Kwalifikacje do odpowiedniej kategorii bierze się pod uwagę: poziom inteligencji i dojrzałość społeczną
W1963 górna granica; znacznie niższa niż normalna sprawność umysłowa -1.1=55 niższa niż normalna sprawność umysłowa - l.l .=70 średni l.l. grupy normalizacyjnej 100, odchyleniu standardowym 15
W POLSCE
Definicja
Wg Grzegorzewskiej - oligofrenią - nazywa niedorozwój umysłowy istniejący już od urodzenia lub najwcześniejszego dzieciństwa, występuje tu zawsze wstrzymanie rozwoju mózgu i wyższych czynności umysłowych dotąd pełnowartościowych.
Otępienie - uwstecznienie psychiki. Występuje później, jako osłabienie, rozpad procesów korowych, uszkodzenie czynności umysłowych, dotychczas pełnowartościowych.
Wg Kirejczyk - upośledzenie umysłowe - istotnie niższy od przeciętnego w danym środowisku (o co najmniej 2 odchylenia standardowe)globalny rozwój umysłowy jednostki, z nasilonymi równocześnie trudnościami w zakresie uczenia się i przystosowania, spowodowany we wczesnym okresie rozwojowym przez czynniki dziedziczne, wrodzone i nabyte po urodzeniu wywołujące trwałe (względnie) zmiany w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego (CUN).