6415

„Jak należy kochać dziecko" - Janusz Korczak Współczesna refleksja.

tajemnic, jak i też szacunku dla życia świadomego i odpowiedzialnego. Stara się uświadomić, iż dziecku nie można narzucić odgórnie świata wartości. Wartość ma wpływ na dziecko dopiero wtedy, gdy dojrzewa ono w nim stopniowo, nieustannie rozwijając się. Każde dziecko musi poznawać świat wartości na własną rękę, własnym wysiłkiem, czasem nawet to poznawanie może być okupione cierpieniem, ale tylko w taki sposób dziecko może uczyć się bycia twórczym. Dobrze jest, gdy czasem dziecku pozwalamy by mogło ono błądzić w swoich odkryciach, popełniać błędy, by w przyszłości potrafiło je korygować. Poprzez wysiłek, jaki wkłada by wykonać różne czynności czy pokonywać trudności i dochodzi do własnych postawionych celów, dziecko staje się kimś. W sytuacji, kiedy nie dajemy dziecku możliwości uczenia się z własnych doświadczeń, kiedy to my zaczynamy manipulować dzieckiem, staje się ono przedmiotem, któremu w przyszłości będzie bardzo trudno odnaleźć się w otaczającej go rzeczywistości, a przede wszystkim bardzo ciężko będzie mu zrozumieć istotę egzystencji w świecie.

Minęło tyle lat, a treści te wciąż są aktualne zmieniła się tylko rzeczywistość.

Istota zagadnienia sprowadza się do faktu, iż w świecie obecnym nastąpił nie tylko liczbowy wzrost patologii społecznej, lecz dodatkowo doszły zjawiska destrukcyjne, które w tradycji kulturalnej były dotąd nieznane bądź dobrze utajniane. Narkomania, okrucieństwo, alkoholizm, przemoc, gwałt, haracze, gangi oto rejestr nieznanych dawniej problemów społecznych. To zupełnie nowe fakty, nowa rzeczywistość. A one tworzą nową    rzeczywistość wychowawczą. Sytuacja    jest zdecydowanie

niekorzystna wychowawczo. Owa sytuacja, jaka zakradła się w życie młodych jest wywołana bezpośrednio ogólnym zachowaniem ludzi dorosłych.

Negatywne zjawiska nie są wymysłem dzieci, lecz zostały zapożyczone ze świata coraz częściej sfrustrowanych, ludzi dorosłych.

To właśnie społeczności ludzi dorosłych ponoszą główną odpowiedzialność za destrukcyjne zjawiska powszechnie zauważalne gołym okiem, jakie zachodzą wśród młodych bezbronnych dzieci i młodzieży.

2