6431

—    pod opieka sadów opiekuńczych znajdowało sie ogółem 107 464 dzieci

—    w placówkach opiekuńczo — wychowawczych przebywało 24 434 dzieci

—    oczekiwało na miejsca 4 078 dzieci

—    różne formy zastępczego rodzicielstwa objęły:

—    przysposobienie 3 763 dzieci

—    rodziny zastępcze 4 476 dzieci

—    rodzinne domy dziecka 150 dzieci

Dane z lat 1976 —1980 wskazują, ze liczba domów dziecka zmalała w tych latach podobnie jak liczba sierot naturalnych, natomiast wzrosła liczba dzieci kierowana do placówek przez sady.

Jednym ze sposobów łagodzenia skutków sieroctwa społecznego jest przysposobienie (adopcja), które może byc pełne lub niepełne. W wypadku przysposobienia pełnego dziecko zostaje całkowicie włączone do nowej rodziny, ustaja prawa i obowiązki rodziny naturalnej dziecka.Dziecko nabywa prawa i obowiązki ze strony swojej nowej rodziny (prawo do ewentualnej alimentacji, spadku ). Przysposobienie niepełne prowadzi do powstania miedzy przysposabiającym a przysposabianym takich stosunków jak stosunki miedzy krewnymi. Istnieje również przysposobienie anonimowe polegające na tym, ze rodzice zgadzaja sie na wziecie dziecka, którego wcześniej nie znali.

Instytucjami, które zajmuja sie umieszczaniem dzieci w rodzinach adopcyjnych sa ośrodki adopcyjno -- opiekuńcze. W roku 1973 działało w Polsce 9 takich ośrodków, w kolejnych latach powstało ich jeszcze 28. Z danych TPD wynika, ze dzięki działalności ośrodków w 1980 r. udało sie przywrócić rodzinom naturalnym 191 dzieci, 1325 dzieci umieszczono w rodzinach adopcyjnych, 1027 w rodzinach zastępczych Rok 1980 był pierwszym rokiem prac nad organizacja terapeutycznych rodzin zastępczych ( po ukazaniu sie zarządzenia Ministerstwa Oświaty i Wychowania).

Komisja Adopcyjno — Opiekuńcza Zarzadu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci opracowała projekt porozumienia miedzy Ministerstwem Oświaty i Wychowania, Ministerstwem Zdrowia i Opieki Społecznej, Ministerstwem Sprawiedliwości a Zarządem Głównym TPD w sprawie rozwoju działalności Ośrodków Adopcyjno-Opiekuńczych. Wśród problemów, które wymagaja rozwiązania przez Zarzad Główny TPD wymienić należy: ujednolicenie wymagań stawianych wszystkim ośrodkom w Polsce, dotyczących pracy z rodzinami, głównie w zakresie rozpoznawania rodzin, a także stawianych wymagań, np. uczestnictwa w szkolenia Nie jest tez uregulowana sprawa powierzania dzieci rodzinom z zagranicy oraz udzielania urlopów płatnych matkom, które przyjmują dzieci jako rodzina zastępcza.

Niezwykle ważnym społecznie problemem jest stworzenie dla rodzin adopcyjnych i zastępczych atmosfery szacunku i uznania za trud podjęcia sie wychowania dzieci, których nie wychowują rodzice naturalni. Rodzice przybrani borykają sie bowiem z wieloma problemami wychowawczymi ( wynikającymi często ze skłonności dziecka genetycznych badz nabytych).

W książce na temat adaptacji dziecka w rodzinie adopcyjnej p.E.Wojtasiewicz stwierdza m.iiL: opinia publiczna w naszym kraju działa na niekorzyść adopcji; istnieje potrzeba informowania społeczeństwa poprzez media o trudnościach jakie sa udziałem ludzi starszych którzy zdecydowali sie na adopcje; ze takiej decyzji nie należy odkładać.

TPD oprócz działań zmierzających do znalezienia dzieciom rodzin zastępczych poprzez ośrodki adopcyjno — opiekuńcze podejmuje również zabiegi profilaktyczne jak ,np. organizowanie wczasów dla rodzin mających trudności wychowawcze; rodzin, z których dzieci przebywają w domach dziecka ; dla kandydatów na rodziny zastępcze; rodzin