ANTYPEDAGOG1KA- to koncepcja przeciwstawiająca się pedagogice ( nie być wychowawcą, być przyjacielem).
NAUKA- to część wiedzy wyrażana w formie twierdzeń i hipotez uzasadnionych i usystematyzowanych za pomocą związków logicznych i rzeczowych.
TWIERDZENIE- to zdanie ogólne, mówiące o klasie zjawisk i o związkach między nimi. Twierdzenia dzielą się na:
• prawa- mają charakter bezwyjątkowy, są nieograniczone od czasu i przestrzeni ( nauki ścisłe)
• generalizacje- czyli prawa probabidystyczne, są to prawidłowości, statystyki, mówią o zjawiskach, które zachodzą z jakimś prawdopodobieństwem.
HIPOTEZA- to nieudowodnione stwierdzenie, zapewnia rozwój nauce.
UZASADNIENIE- przyjmuje argumentację rzeczową.
SPRAWDZENIE- za pomocą badań empirycznych (na bazie zmysłowej), których celem jest falsyfikacja (wskazanie fałszywości), albo konfirmacja (potwierdzenie prawdziwości).
PARADYGMATY- to uznane za prawdziwe, słuszne, udowodnione teorie naukowe.
REWOLUCJE NAUKOWE- prowadzą do obalenia paradygmatów.
TEORIE- to systemy twierdzeń pełniące funkcje wyjaśniające. Funkcja wyjaśniająca pociąga za sobą funkcję prognostyczną. W pedagogice występują przede wszystkim teorie empiryczne.
R. WÓJCICKI cliarakteryzował teorie empiłyczne za pomocą:
• zakresu teorii (dziedzina, przedmiot)- wszystko co wiąże się z procesami wychowawczymi.
• aksjomatów- to przyjęte z góry twierdzenia ogólne, przyjęte jako pewniki, ich nie udowadniamy.
• języka- to zbiór terminów specyficznych, odnoszących się do wychowania, orazterminów matematycznych.
• rodzajów wnioskowań- wnioskowanie dedukcyjne, indukcyjne i redukcyjne.
• pomiarów- to metody badań empirycznych, zastosowane do sformułowania teorii.