każdy kierownik odpowiada za całość zadań podległego sobie wycinka organizacji, a nie tylko za poszczególne funkcje.
Zakłada istnienie kierownika, który jest w stanie rozwiązywać problemy wynikające z kontaktów międzyludzkich, a także z kwestii technicznych.
Zalety: 1) prostota i przejrzystość konstrukcji, 2) łatwość w przekazywaniu dyspozycji, 3) wyraźnie przeprowadzony podział władzy, odpowiedzialności i uprawnień
Wady: 1) konieczność wielokrotnego powtarzania poleceń przez wszystkie szczeble zarządzania, 2) niski stopień specjalizacji stanowisk kierowniczych, 3) niebezpieczeństwo przerwania drogi służbowej - tworzenie nieformalnych stanowisk zastępców/kierowników.
STRUKTURA FUNKCJONALNA
flysunek 9.2. Struktura funkcjonalnii
łfo-tólwc
żtóólo: opracowanie własne
Pracownik nie podlega tylko jednemu kierownikowi. Powołuje się kierowników funkcjonalnych, odpowiedzialnych za realizację wyodrębnionych w procesie kierowania funkcji i bezpośrednio nadzorujących procesy transformacji. Liczba kierowników funkcjonalnych może być różna, im jest ona większa, tym bardziej pogłębia się niejasność tych stosunków.
Zalety: 1) specjalizacja kierowników w zakresie określonej funkcji, 2) oparcie organizacji na wyższej wiedzy fachowej, 3) planowy podział pracy pomiędzy specjalistami.
Wady: 1) zazębianie się zakresów władzy stanowisk funkcjonalnych. Trudności w rozgraniczeniu kompetencji, 2) osłabienie (rozmycie) odpowiedzialności za skutki wydanych decyzji, 3) silna tendencja do autonomizacji celów komórek czy stanowisk (autonomizacja funkcji), 4) wyodrębnienie się kolejnych funkcji.
STRUKTURA SZTABOWO - LINIOWA