39431

Zgodność mojego postępowania z moim pizeświadczeniem moralnym.

Jeżeli ktoś jest prawy to postępuje w prawdzie. Gr. AAe0r|ia od alethes (imieslów)= niekiyty. Czyli prawda = niekrytość.

Aby prawda mogła się uwidocznić ani przedmiot, ani podmiot nie mogą być ukryte.

2. Definicja prawdy

Klasyczna df. prawdy:

Tomasz: (df. ta pochodzi od Awicenny): Veritas esr adeąuańo intelecrus et rei secundum quod intelectus dicit esse quod est, et non esse quo non est. Prawda to zgodność intelektu i rzeczy, zgodnie z którą intelekt mów, że jest o tym co jest i nie jest o tym co nie jest Adequatio= corespondentia= convenientia. Klasyczną definicję prawdy nazywa się definicją korespondencyjną.

Relacja między intelektem, a rzeczą poznawaną, ale Tomasz miał trudności z określeniem specyfiki tej relacji.

Jest to zgodność miedzy intelektem i rzeczą. Poznanie właściwe intelektowi koresponduje z rzeczą. Nośnikiem prawdy wg. Tomasza jest intelekt (umysłowa władza poznawcza). Władza poznawcza urzeczywisuiia się przez akty poznania. Akty poznania    prowadzą    do    rezultatu    poznawczego,

"adeąuańo”: intelekt stwierdza, że jest o tym, co jest i że nie jest o tym co nie jest Prawdziwość przynależy pewnym specyficznym aktom poznawczym (aktom sądzenia).

Przeciwieństwem prawdy jest fałsz. Błąd- wzięcie fałszu za prawdę. Prawdziwość przysługuje sądom. Prawa to zgodność sądu ze stanem rzeczy/ zgodność rezultani poznawczego z określonym aspektem poznawanego przedmiotu.

Rezultat poznaiua jest zależny od aktu poznawczego, któiy jest zawsze aspektywny (dotyczy pewnej strony przedmiotu). Sąd naszą wiedzę formuje i formułuje. Zgodność sądu z rzeczą. Należy rozróżnić poznanie prawdziwe i poznanie adekwame. Poznanie jest prawdziwe, ale najczęściej nie jest adekwatne. Prawdziwość * pełnia poznaiua. Poznanie jest prawdziwe, ale nie oddaje w pełni przedmiotu. Prawdziwość przysługuje jedynie sądom. Zdaniom przysługuje o ile są językowym wyrażeniem sądów. Przedstawieniom, o ile są składnikami sądu. Przysługuje również poznaniom. Istota prawdy klasycznie pojętej:

Rezultaty naszego poznaiua (w szczególności sądy) mówią nam, jak się tzeczy mają. Poznanie w naturalny sposób dąży do prawdy.

Sądy i pojęcia * Zdania i nazwy.

Istota prawdy jest definiowana i zapisywana w języku w różny sposób.

Klasyczna definicja prawdy jest sformułowana w języku metafizycznym, ale istnieją inne sformułowania:

Ajdukiewicz: „Myśl m jest prawdziwa wtedy i tylko wtedy gdy myśl m stwierdza że jest tak, a tak i tak a tak jest właśnie” Jest to sformułowanie psychologiczne (myśl m) Strawson: „Mniemanie jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy odpowiada jakiemuś faktowi, obiektywnie ismiejącemu stanowi rzeczy”. Jest to sformułowanie teoriopoznawcze (epistemologiczne): mniemanie- przeżycie przeżywane jako informujące.