sprawie ubezpieczeń społecznych, wprowadzająca wspólny system bezpłatnych usług lekarskich, emerytur, świadczeń socjalnych itp. Wspólnie uzgadniano programy nauczania w szkołach Rada Nordycka - jest organem nordyckim międzyparlamentarnym. Może ona inicjować i doradzać przedsięwzięcia na rzecz rozwoju i współpracy wszystkich lub niektórych państw w zakresie problemów, którymi będą one zainteresowane. Naczelnym organem rady jest Zgromadzenie Plenarne. Nordycka Rada Ministrów - jej celem jest działanie na rzecz rozwoju współpracy i integracji krajów nordyckich. Składa się z przedstawicieli wszystkich rządów państw członkowskich. W randze ministrów. Realizuje ona zalecenia Rady Nordyckiej
4. EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI (CECA). Pomiędzy Belgią, Francją, Holandią, Luksemburgiem, RFN, Włochami. Zadaniem CECA jest przyczynienie się do rozwoju gospodarczego, zwiększenia zatrudnienia oraz podnoszenia stopy życiowej rynku tych państw na surowce i produkty przemysłu węglowego. Wspólnota powinna zapewnić wszystkim nabywcom ze wspólnego rynku jednakowe warunki dostępu do węgla i stali, zapewnić wspólnemu rynkowi regularne dostawy potrzebnej ilości węgla i stali oraz zapewnić najniższe ceny za te surowce: stopniowe zniesienie ceł i innych opłat, zniesienie przeszkód w swobodnym przepływie siły roboczej zatrudnionej w tych przemysłach w CECA, jednolite taryfy transportowe na te surowce i produkty w ramacłi CECA
5. EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ (EURATOM)
Członkami są Beneluks, Francja, RFN, Włochy, Dania, Irlandia, Anglia, Grecja, Hiszpania, Portugalia, Austria, Finlandia, Szwecja. Celem jest stworzenie niezbędnych warunków do powstania i szybkiego rozwoju przemysłu atomowego przez: 1. rozwijanie badań i zapewnienie rozpowszechniania wiedzy technicznej, 2. programy badawcze i szkoleniowe, 3. pomoc dla państw członkowskich i przedsiębiorstw w realizacji ich badań, 4. ustanowienie jednolitych norm bezpieczeństwa dla sanitarnej ochrony ludności, 5. koordynowanie inwestycji przemysłowych oraz tworzenie wspólnych podstawowych zakładów niezbędnych do rozwoju energii atomowej w ramach EUROATOMU, 6. utworzenie wspólnego rynku atomowego
6. PODSTAWY PRAWNE FUNKCJONOWANIA WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ I UE.
Na prawo Wspólnot Europejskich składa się prawo pierwotne tych Wspólnot, tj. akty założycielskie WE, CECA, EUROATOMU, oraz prawo wtórne, pochodne od prawa pierwotnego a utworzone przez same Wspólnoty.
Źródła prawa Wspólnot Europejskich regulującego funkcjonowanie WE: Podstawą prawną jest umowa założycielska, którą jest tzw. Traktat Rzymski, akty pochodzące od aktów założycielskich i będące tworem samej WE. Rada i Komisja Wspólnot Europejskich mogą podejmować 5 rodzajów uchwał; rozporządzenia (obowiązkowo i w całości powinno być bezpośrednio wykonywane na terytorium wszystkich państw członkowskich), dyrektywy (wiąże państwo członkowskie, do którego jest skierowane), decyzje (obowiązują adresata, do którego są skierowane), zalecenia i opinie (nie mają charakteru wiążącego). Prawo WE jest specyficzne, gdyż ma autonomiczny charakter zarówno w stosunku do klasycznego prawa międzynarodowego, jak i prawa narodowego poszczególnych państw członkowskich. W WE i UE obowiązuje zasada pierwszeństwa prawa WE wobec prawa ich państw członkowskich. Organy WE i UE są takie same, identyczne są także państwa członkowskie, dlatego te cztery organizacje tworzą jakby całość. Prawo WE jest zarazem prawem UE.
7. CZŁONKOSTWO ZWYCZAJOWE WE I UE.
Członkami zwyczajnymi są: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN, Włochy, Irlandia, Dania, Anglia, Grecja, Hiszpania, Portugalia, Austria, Finlandia, Szwecja. Do wspólnoty może być przyjęte każde państwo europejskie na mocy jednomyślnej decyzji Rady. Rada