Głównym bohaterem jest Pyrgopolinices- żołnierz samochwał. Pyrgopolinices uprowadził ateńskiemu młodzieńcowi Pleusiklesowi dziewczynę Filokomazjum i uciekł z nią do Efezu. Mniej więcej w tym samym czasie niewolnik Pleusikłesa- Palastrio został porwany przez piratów, którzy też zawieźli go do Efezu. Tam Palastrio znalazł Pyrgopolinicesa i Filokomazjum i doniósł o tym swojemu panu. Pleusikles natychmiast przyjecliał do Efezu. Kochankowie zaczęli potajemnie spotykać się w domu sąsiada Pyrgopolinicesa, który sprzyjał ich sprawie. Między domami żołnierza i jego sąsiada było tajemne przejście, które ułatwiało schadzki kochanków.
Akcja komedii rozpoczyna się, gdy Pleusikles i Filokomazjum zostali nakiyci przez niewolnika Pyrgopolinicesa. Cudem udało się zażegnać niebezpieczeństwo- przy pomocy sprytnego Palastrio udało się przekonać sługę żołnierza, że dziewczyna, którą przyłapał na całowaniu się z Pleusiklesem, była... siostrą bliźniaczką Filokomazjum.
Sytuacja ukochanych ciągle pozostawała niepewna. Palastrio zaczął obmyślać plan ucieczki od Pyrgopolinicesa. W tym celu powiedział mu, że żona jego sąsiada umiera z pożądania do niego. Pyrgopolinices, który był szczególnie próżny na punkcie własnej urody, postanowił wysłać Filokomazjum do rodzinnych Aten i w czasie jej nieobecności zabrać się za żonę sąsiada. Żeby było śmieszniej, ta żona w ogóle nie istniała (sąsiad żołnierza był kawalerem)-miała ją udawać podstawiana przez Palastrio ...kurtyzana. W nocy Pyrgopolinices zakradł się do domu sąsiada, gdzie już czekali na niego postawieni przez Palastrio słudzy, którzy wzięli żołnierza za złodzieja i pobili. Tymczasem Pleusikles, Filokomazjum i Palastrio byli już na statku do Aten.
Cechy „żołnierza samochwała” („miles gloriosus”- ten typ boliatera jest zaczerpnięty z komedii greckiej, występuje w 6 utworach Plauta):
- krzykliwy
- gestykulował i poruszał się z przesadną emfazą
- głupi
- nadęty
- mówił rozkazującym tonem
- no i oczywiście nieustannie chwalił się swoimi dokonaniami na wojnie (nawet jego niewolnik miał tego dosyć)
- posiadał buńczuczne imię (np. Pyrgopolinices znaczy Basztomiastoburz)