człowieka dorosłego
funkcję metodyczną-pomoc w wyborze metod,technik uczenia się;funkcję badawczą:służy naukowej analizie,ocenie ewentualnej korekcie pracy edukacyjnej nauczyciela;f.innowacyjną:stworzenie warunków do samorelizacji,kształtowanie postawi innowacyjnej.
djmetody badawcze
ejpodstawowe pojęcia występujące w andragogice
( czy to o to chodzi)
-andragogika ogólna,
- teorie wycliowania dorosłych,
- dydaktyka dorosłych, andragogika edukacji kulturalnej,
- historia oświaty dorosłych i myśli andragogicznej
pedagogika dorosłych,
-oświata dorosłych,
-kształcenie dorosłych,
-edukacja penamentna
f) różnice między andragogiką a pedagogiką
Różnice między pedagogiką a andragogiką w 5 kategoriach:
Postrzeganie siebie: Pedagogika- Dzieci zależne są od nauczyciela; Dzieci oczekują, że będą nauczane. Nie chcą brać odpowiedzialności za samokształcenie; Oczekują ze nauczyciel zdecyduje co. gdzie i jak jest nauczane. Andragogika- Dorośli cenią sobie niezależność w uczeniu; Dorośli wolą sami kierować procesem swojego rozwoju i mieć wpływ na podejmowanie decyzji.; Uczenie się jest procesem dzielenia się wiedzą z trenerem i innymi uczestnikami kursu.; Zadaniem nauczyciela jest wspierać i zachęcać do podejmowania wysiłku do samokształcenia.
Treści nauczania: Pedagogika- Dzieci muszą wiedzieć tylko tyle co nauczyciel naucza by być promowanym do następnej klasy. Treści nauczenia nie muszą być przy tym „życiowe”. Andragogika-Dorośli muszą wiedzieć w jakim celu nabywają konkretną wiedzę jeszcze przed tym zanim rozpocznie się proces edukacyjny.
Doświadczenie: Pedagogika- Dzieci posiadają niewiele doświadczeń także rola nauczyciela jest im je dostarczyć; Nauczyciel jest „pasem transmisyjnym doświadczeń”. Opowiada o swoich doświadczęniach dla zilustrowania danego materiału; Nauczyciel sam rozpoznaje jakiego rodzaju doświadczenia posiada dziecko; Komunikacja odbywa się zazwyczaj w jedną stronę: nauczyciel -uczeń. Andragogika- Dorośli mają wiele życiowych doświadczeń więc nauczyciel musi je wykorzystać w procesie edukacyjnym; Każdy z uczniów może się podzielić swoimi doświadczeniami; W wielu przypadkach uczniowie mają więcej doświadczenia niż nauczyciele; Komunikacja odbywa się na trzech płaszczyznach: nauczyciel- student, student-nauczyciel, student-student.
Gotowość do uczenia się: Pedagogika- Dzieci zazwyczaj nie są gotowe do uczenia się. To nauczyciel musi zdecydować co. kiedy i jak nauczać i to on musi wzbudzić motywacj ę do uczenia.
Uczeń ma przygotowany odpowiednio program i treści nauczania które są dostosowane ze względu na wiek w jakim się znajdują ; Andragogika- Dorośli zazwyczaj uczęszczają na kursy w dobrze znanym sobie celu. Są wewnętrznie zmotywowani i posiadają gotowość do uczenia się; Dorosły w swoim programie wybiera tylko taką wiedzę i umiejętności które mają realne odbicie w jego rzeczywistości Grupy studentów nie są otganizowane ze względu na wiek ale ze względu na doświadczenie i zainteresowanie.
Perspektywa czasowa: Pedagogika- Uczniowie wiedzą że nagromadzona wiedza kiedyś w przyszłości zaprocentuje; Andragogika- Wiedza pragmatyczna którą można zastosować bezpośrednio po skończonym kursie
2