9606

Z usytuowania tego przepisu w rozdziale przestępstw p-ko wymiarowi sprawiedliwości , wyprowadzić należy wniosek , że dobrem prawnym o podstawowym znaczeniu , głównym przedmiotem ochrony jest tutaj dobro wymiaru sprawiedliwości . Skoro wszelakie decyzje procesowe powinny byf oparte o zasadę prawdy obiektywnej to w kolizji z tym stoi wymuszanie w drodze nacisku wyjaśnień zeznań czy oświadczeń uczestników postępowania. Ale niewątpliwie przedmiotem ochrony są i te dobra osobiste , których naruszenie wiąże się z torturowaniem a więc wolność, godność, zdrowie.

Podmiotem tego przestępstwa jest podmiot indywidualny może to być nie tylko funkcjonariusz publiczny ale także osoba działająca na Jego polecenie.

Teraz należy sobie przypomnieć instytucję części ogólnej a mianowicie - tzw. Sprawstwo poleceniowe. W art. 18 kk ustawodawca definiuje sprawce i niepsrawcę postacie współdziałania min. jako sprawstwo uznane zostało zachowanie polegające na wydaniu polecenia popełnienia czynu zabronionego osobie, które względem wydającego polecenia pozostaje w stosunku zależności. Ten stosunek zależności może mieć charakter sformalizowany a więc np. występuje wówczas gdy mamy do czynienia z relacją przełożony żołnierza i żołnierz, gdzie poleceniem w rozumieniu tego przepisu jest rozkaz. Rodzaj zamężności o którym mowa w z związku ze sprawstwem poleceniowym może mieć cliarakter niesformalizowany. Wynikający z jakiejś nowej sytuacji faktycznej np. osobom pozostającą w stosunku zależności jest pracownik względem swego pracodawcy czy przełożonego w stosunkach cywilnoprawnych . O relacji zależności można mówić np. między profesorem a studentem nie wiadomo co z tej zależności wyniknie. O zależności można mówić między niepracującą żoną a utrzymującym ją mężem itp. Różnorakie rodzaje zależności to w grę wchodzą. Tak rozumiemy sprawstwo poleceniowe na gruncie art. 18 kk a teraz powracamy do art. 246 kk i należy postawić pytanie jak rozumieć znamię polecenia które tli występuje np. przepis ten mówi o podjęciu zachowania zarówno przez funkcjonariusza jak i osobę która otrzymała takie polecenie od funkcjonariusza. Otóż to polecenie o którym mowa w tym przepisie /art.246kk/ rozumieć należy szeroko bez tych ograniczeń które wynikają z treści art. 18 kk idzie tu o polecenie w takim potocznym rozumieniu tego słowa. A Więc Np jeżeli w istocie między wydającym polecenie a

wykonującym polecenie nie ma żadnej zależności ale jest 13.02 !!!!!!... np.....to znamię

na polecenie funkcjonariusza jest spełnione.

Istotą zachowania jest tutaj zastosowanie przemocy lub groźby w takim znaczeniu o jakim mówiliśmy a więc nie trzeba tu już do tego wracać. Te dwa pojęcia charakteryzowaliśmy w związku z czynną napaścią , w związku z art. 224 kk. Natomiast nic nie mówiliśmy o istocie znęcania się , które to znamię także występuje w opisie tego przestępstwa jest to bowiem przestępstwo w idoodmianow e i jedna z jego postaci polegać może na znęcaniu się fizycznym lub psychicznym. Wychodząc z założenia , żę temu samemu pojęciu na gruncie jednej ustawy nie powinniśmy przypisywać różnych znaczeń sięgamy do art. 207kk który istotę znęcania określa.

Art 207. § 1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym hi) przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. §2. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targttięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

Czym różni się znęcanie , naruszenie nietykalności cielesnej od zniewagi. A przecież opis istoty przestępstwa znęcania się opisany w art. 207 kk jest właśnie zniewaga w różnych zresztą wariantach opisana - mówiliśmy o tym , że uznanie zniewagi następuje w stosunku do

2