KPP 3/2007 58
Michał Królikowski
regulujących współdziałanie organów wymiaru sprawiedliwości (m.in. ekstradycja, przejęcie-przekazanie ścigania, wykonanie obcego wyroku karnego, Europejski Nakaz Aresztowania);
- normy prawa międzynarodowego zwyczajowego, traktatowego, jak też normy zawarte w dokumentach o innym niż typowe umowy międzynarodowe charakterze (np. statutach Międzynarodowych Trybunałów Karnych ad hoc dla byłej Jugosławii i Rwandy, wprowadzane w drodze rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ), określające treść podstawowych zbrodni międzynarodowych - ludobójstwa, zbrodni przeciwko ludzkości, zbrodni wojennych, agresji, terroryzmu, tortur lub postaci prześladowania - zasady odpowiedzialności indywidualnej, reguły procesowe i dowodowe oraz ustrój organów zaprojektowanych dla pociągnięcia do odpowiedzialności jednostki za popełnienie tych czynów; niezwykle istotną rolę w tworzeniu lub precyzowaniu tych norm odgrywa dorobek orzeczniczy międzynarodowych trybunałów obejmujących swą jurysdykcją pewne kategorie zbrodni międzynarodowych;
- normy prawa karnego wewnętrznego wprowadzające kryminali-zację czynów odpowiadających strukturze bezprawia zbrodni międzynarodowych i związane z nimi zasady odpowiedzialności indywidualnej i reguły procesowe, istotne w szczególności w związku z funkcjonowaniem międzynarodowych organów sądowych w oparciu o zasadę komplementarności, jak również funkcjonowaniem sądów mieszanych (z udziałem sędziów krajowych i międzynarodowych), w końcu - uwzględnianiem w działalności orzeczniczej międzynarodowych organów sądowych norm wewnętrznych regulujących zasady odpowiedzialności karnej za pewne kategorie czynów;
- prawa człowieka, wyrażone w dokumentach międzynarodowych i dorobku orzeczniczym międzynarodowych organów sądowych, które współtworzą treść dóbr prawnych chronionych za pomocą norm prawa karnego międzynarodowego w powyższym znaczeniu, jak również wpływają na rozwiązania materialnoprawne i procesowe, w szczególności o charakterze gwarancyjnym; dzieje się to również za pośrednictwem argumentacji nazywanej wykładnią przyjazną prawom człowieka.
Można przy tym zauważyć, że po przeprowadzeniu podziału zagadnień związanych z szeroko pojmowanym prawem karnym międzynarodowym opartego na charakterze regulowanych spraw, dostrzeżemy