* Kupno władzy (opieki) nad kobietą od ojca/opiekuna -» cena nabycia żony przekształciła się w opłatę zwaną wieno (wiano. Wittum, meta), która z czasem zaczęła przypadać kobiecie na wypadek owdowienia.
* W drodze dwóch umów: zmówin i zdawin
- Zmówiny - wstępna umowa ślubna regulująca warunki i termin zawarcia małżeństwa. Narzeczony dawał ojcu cenę kupna lub zadatek i otrzymywał obietnicę zawarcia małżeństwa i przedmiot symbolizujący podjęcie zobowiązania (np. laskę). Czasem zmówin dokonywano wraz z osobą trzecią (dziewosłębem).
- Zda winy - uroczysta czynność prawna, której towarzyszył szereg symbolicznych działań. Zazwyczaj zdawinom towarzyszyły przenosiny oraz pokładziny. Początkowo wola kobiety nie była brana pod uwagę, z czasem stała się niezbędna.
Kościelna forma zawarcia małżeństwa:
* początkowo kapłan błogosławił parę (nie miało to znaczenia dla istnienia związku)
* stopniowo od XI w. kościelna forma przyjmowała się wśród warstw wyższych, ale nie podważało to istnienia małżeństwa zawieranego na sposób świecki (szczególnie rozpowszechnione u chłopów)
* od Soboru Trydenckiego (1545-1563) Kościół nie wymagał określonej formy zawarcia małżeństwa, ale zgodnej woli stron (małżeństwa umowne = małżeństwa tajemne).
* zmówiny przekształciły się w zaręczyny (oświadczenie zamiaru zawarcia małżeństwa w przyszłości).
* od Soboru Laterańskiego (1215 r.) Kościół starał się rozpowszechnić zapowiedzi w celu
wykrycia przeszkód małżeńskich (przeszkody zrywające i przeszkody
wzbraniające)
- przeszkoda pokrewieństwa - w linii prostej bez ograniczenia, a w linii bocznej różnie
• początkowo opierano się na komputacji rzymskiej (wg liczby urodzeń), ale z czasem przyjął komputację kanoniczną, opierając się na germańskim systemie parantel (wg liczby pokoleń, np. rodzeństwo w 1 stopniu) -» rozszerzenie kręgu zakazanych małżeństw (przyjęte w X w. do 7 stopnia, na soborze Laterańskim do 4)
- przeszkoda powinowactwa,
- przeszkody pokrewieństwa sztucznego (adopcji),
- pokrewieństwa duchowego (pomiędzy rodzicami chrzestnymi a chrześniakami)
- przeszkoda różnicy wiary - przyjęta zwyczajowo.
- przeszkoda różnicy pochodzenia - wprowadzona przez prawo świeckie
* Przeszkody kanoniczne przejmowane były przez ustawodawstwo świeckie w celu zwalczania różnych niepożądanych stanów (np. ślubu małoletniego syna z dorosła kobietą, wtedy ojciec małoletniego utrzymywał bliższe stosunki z synową - tzw. świekrostwo, snochactwo)
Rozwiązanie małżeństwa
* śmierć jednego z małżonków
* za obopólną zgodą lub jednostronnie (z reguły mógł tylko mąż z określonych powodów jak zdrada, próba zabójstwa) -» oddanie żony do domu ojca. Porzucenie bez ważnych powodów - obowiązek zapłaty określonej sumy
* Stopniowo Kościół wprowadzał zasadę niemożności zawarcia małżeństwa za życia poprzedniego małżonka, potem bezwzględnej nierozerwalności.
* Niechętnie patrzono na małżeństwa wdów (w czasach pierwotnych zwyczaje grzebania zon wraz z mężem) -> ograniczenia w postaci nakazu zapłaty na rzecz rodziny zmarłego współmałżonka, długie okresy żałoby. Kościół określał małżeństwa wdów jako rodzaj bigami (-» utrata majątku, bo nie wstąpiła do zakonu - często spotykane).
Stosunki osobiste
* dominującej pozycji męża