100654

*    przebudowa katalogu kar - tendencja do zniesienia kar okrutnych i hańbiących -ograniczano karą śmierci, rozbudowywano system kar pozbawienia wolności, spory wokół kary konfiskaty (bo dotyka też niewinnych)

-    zmiany w technice kodyfikacji:

*    dążono do nowej systematyzacji - cząść ogólna (ogólne założenia odpowiedzialności karnej, przestąpstwa i kary) oraz cząść szczególna (poszczególne rodzaje przestępstw i kar);

*    dążenie do całkowitego rozgraniczenia przepisów prawa materialnego i procesowego:

*    odchodzono od kazuistyki na rzecz budowy norm abstrakcyjnych, zwięzłych i jak najbardziej ogólnych.

-    Ocena stopnia realizacji (3 grupy):

1)    kodeksy należące całkowicie do epoki feudalnej - kodyfikacja bawarska elektora Maksymiliana, Theresiana,

2)    kodyfikacje epoki przejściowej - Josephina, Landrecht pruski, kodeksy rosyjskie, polski Kodeks Karzący.

3)    kodeksy doby konstytucjonalizmu - od Codę penaI i bawarski kodeks z 1813 r..

ŹRÓDŁA PRAWA KARNEGO

Kodyfikacja prawa karnego we Francji. Codę penal.

-    Deklaracja praw człowieka i obywatela z 1789 r. - przede wszystkim 3 art. formułujące zasadą równości materialnej jak i formalnej

-    Kodeks kamy z 1791 r. (2 ustawy) - nawiązywał do zdobyczy oświeceniowych, podzielony na 2 części: cząść ogólną o szczególną. Nie dotyczył całości problematyki prawa karnego, ale głównie zasad wymiaru kary i rodzajami kar - idea humanitaryzmu, ekonomii kary. likwidacja kwalifikowanej świeci, kar mutylacyjnych, konfiskaty mienia, a jako kara główna - kara pozbawienia wolności. Pomimo to surowość kar - ciężkie roboty z kulą u nogi, deportacja, pręgierz oraz sankcje bezwzględnie oznaczone.

-    Kodeks o przestępstwach i karach z 1795 r. (po przewrocie termidoriańskim) -głównie reforma procesu, surowe kary za przestępstwa przeciw bezpieczeństwu wewnętrznemu, udział w spiskach, opór wobec władzy publicznej itp.

-    Codę penal z 1810 r. - pierwszy klasyczny kodeks karny „triumfującego mieszczaństwa", wzór dla kolejnych.

*    osiągnięcie z punktu widzenia techniki legislacyjnej:

-    tylko przepisy karnego materialnego

-    wstęp i 4 części (po 2 na ogólną i szczególną)

-    jasny i precyzyjny.

-    trójpodział przestępstw na zbrodnie, występki i wykroczenia (kryterium kara i sąd właściwy)

*    treść - antyfeudalny. ale bardzo surowy w celu odstraszania (ze względu na sytuację społeczną) - szerokie stosowanie kar śmierci, też kwalifikowanych, przywrócenie konfiskaty i kar mutylacyjnych (piętnowanie), kara dodatkowa śmierć cywilna. Szczególnie rozbudowany katalog przestępstw związanych z ochroną własności i bardzo surowe kary.

*    Zmiany:

-    najpierw usunięto niektóre okrutne kary (kwalifikowana śmierć, pręgierz, śmierć cywilna. Stopniowo coraz większe łagodzenie kar. szersze uwzględnianie okoliczności, ostrzejsze traktowanie recydywistów, rozwijanie elementów poprawczych, środki wychowawcze wobec nieletnich.

-    po drugiej wojnie światowej - (ruch tzw. nowej obrony społecznej) kolejne reformy w duchu szkoły socjologicznej, głównie dot. nieletnich, opieki.

*    obowiązywał do 1994 r.