Pedagogika społeczna wywodzi się z dobroczynności w XIX wieku. W Polsce wywodzi się z idei pozytywizmu, wpływów zagranicznych („Nowe wychowanie"). Główną prekursorką była Helena Radlińska.
Początki pedagogiki społecznej w Polsce przypadają na lata 1897-1905. Wiążą się ze zwalczaniem analfabetyzmu wśród dorosłych, aby język polski nie został zapomniany.
Pierwsze książki Radlińskiej dotyczyły tego jak pedagog powinien funkcjonować w środowisku. Stworzyła wywiad środowiskowy. Pokazała znaczenie środowiska wychowawczego na rozwój człowieka.
• Stworzyła pierwsze podręczniki p.s.
• Otworzyła pierwsze ośrodki
• Zapoczątkowała też pracę socjalną
• Żyła wczasach zaborów
• Bazowała na czytelnictwie, tworzyła broszury, organizowała spotkania
• Książki o roli pedagoga, metodach pracy
• Wprowadziła pojęcia „wywiad środowiskowy" i „wzór"
• Pokazała znaczenie środowiska, warunków społecznych w życiu człowieka
• Książka „Przyczyny niepowodzeń szkolnych"
Oprócz H. Radlińskiej prekursorami pedagogiki społecznej byli:
• E. Abramowski
• L Krzywicki
• S. Karpowicz
którzy stworzyli Towarzystwo Wolnej Wszechnicy Polskiej, w ramach której powstało studium
kształcące pierwszych pedagogów.
R. Wroczyński, A. Kamiński - piszą pierwsze podręczniki do pedagogiki społecznej.
Pedagogika społeczna w pewnym sensie związana jest z resocjalizacją, patologią społeczną. Nie można jej oddzielić od polityki. Buduje koncepcje teorii wychowawczych.
1) (Dzieciństwo] jaką postać adaptacji społecznej optymalizuje dzieciom w zróżnicowanych warunkach środowiskowych start życiowy i pomyślną karierę edukacyjną ? do jakich społecznie pożądanych i oczekiwanych ról ma prowadzić edukacja specjalizująca życiowo młodzież, w jakie kompetencje je wyposażyć ?
w jakich strukturach społecznych, w jaki sposób powinny się stabilizować osoby dorosłe, by zdołały zachować zdolność do reprodukcji i by chroniły one bądź zmieniały dotychczasowe wartości kulturowe ?
jak uchronić starszych przed społeczną i ekonomiczną degradacją, jak przezwyciężać problemy związane z marginalizacją społeczną, jak strzec starszych przed zjawiskiem samotności i nieporadności ?
4)[Starość]