Ubezpieczenia społeczne - pojawił)' się pod koniec XIX wieku. W czasacli tych funkcjonowali kapitaliści i robotnic)', którzy musieli bardzo dużo pracować, a wypadki były zjawiskiem powszechnym. Pierwsze rozwiązania z zakresu ubezpieczał społecznych zostały podjęte w Niemczech za czasów Bismarcka Regulacje prawne oparte zostały na 3 zasadach (w Niemczech):
1. ubezpieczana miały charakter obligatoryjny.
2. wypłat)' z ubezpieczenia można było docłiodzić na drodze sądowej.
3. kwoty wypłacane z ubezpieczana były ściśle określonej wartości.
Różnice:
1. ubezpieczana społeczne muszą mieć charakter aspołeczny- osoby wpłacające wyższe składki nie mogą liczyć, że świadczona które otrzymają będą wiele wyższe, od tego co otrzymają osoby wpłacające niższe składki. Bogatsi płacą wyższe składki ale ich część otrzymują inni - biedniejsi (element solidarności społecznej).
Rys historyczny:
1883 - wNiemczech wydano ustawę o ubezpieczeniu na wypadek choroby (świadczenia w razie choroby)
1884 - ustawa o ubezpieczeniu w razie w ypadku przy pracy
1889 - ustawa o ubezpieczaiiu rentowym na starość i na wypadek inwalidztwa Polskie regulacje:
1919- dekret o ubezpieczeniu na wypadek choroby 1920 - ustawa o ubezpieczeniu na wypadek choroby 1924 - ustawa o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia
1927 - rozporządzane Prezydenta RP dotyczące ubezpieczenia społecznego pracowników umysłowych 1933 - ustawa o ubezpieczeniu społecznym zwana inaczej „ustawą scalaiiową" (najważniejsza). Mocą tej ustawy uchylono rozporządzaiie Prezydaita RP z 1927 roku. Obniżyła ona składki na ubezpieczenie chorobowe, scaliła wszystkie przepisy, które dotychczas były różne w różnych zaborach. Obowiązek płacaiia składek spoczywał na pracownikach i pracodawcach, od ich wpłaconych wysokości zależała wysokość świadczą).
1998 - reforma ubezpiecza) - polski system oparty na III filarach (rozwiązanie Banku Światowego):
I filar - o charakterze obowiązkowym, obsługiwany przez ZUS, opiera się na umowie międzypokolaiiowej - ci to teraz wpłacają składki finansują tym świadczona dzisiejszych emerytów, rencistów.
II filar (metoda kapitałowa)- charakter obligatoryjny (co do zasady dotyczy osób urodzonych po 31.12.1948 r -ZUS. osoby urodzone pomiędzy 48-69 rokiem mają wybór. ZUS lub OFE - ustawa z 1997 roku) obsługiwany przez ZUS, ale jego rola słabnie na rzecz OFE
III filar (metoda kapitałowa) - o charakterze dobrowolnym, określone instytucje finansowe obracają składkami:
- pracownicze programy emerytalne (zbiorowe), funkcjonują w Polsce od 1997 roku. nie cieszą się większym zainteresowaniem, jest ich w Polsce ok. 1500.
- indywidualne konta emerytalne (IKE) - funkcjonują od 2004 r. (kompletna porażka)
W 2004 roku weszła w życic nowa ustawa o pracowniczych programach emerytalnych - płacą pracodawcy, mogą lecz nie muszą.