102828

*List papieża Feliksa II do cesarza Zenona 484

-    protest papieża przeciwko uwięzieniu przez cesarskie otoczenie jego legatów i zmuszanie ich do cofnięcia decyzji papieskiej o wykluczeniu ze wspólnoty Piotra z Aleksandrii

-    cesarz ma się podporządkować duchownym, bo prawa kościelne są prawami boskimi ■"List Gelazego 488

-    atak na cesarza Zenona za przyjęcie z powrotem do wspólnoty Piotra Mongosa

-    powrót Piotra jest sprzeczny z kanonem Kościelnym

-    cesarz jest synem a nie zwierzchnikiem Kościoła

-    ma przywileje od Boga do kierowania sprawami państwowymi, ma się uczyć w sprawach wiary, a nie nauczać. Kierowanie Kościołem należy do kapłanów.

-    tylko władze duchowe mogą powoływać duchownych

-    cesarze powinni przedkładać swoje edykty dotyczące Kościoła duchownym *List Gelazego do cesarza Anastazego 494

-    2 władze rządzące światem: biskup i cesarz

-    większa godność posługi kapłańskiej, bo muszą zdawać sprawę przed samym Bogiem

-    cesarz rządzi ludźmi, ale ma się ukorzyć przed władzą duchowną by otrzymać zbawienie, być podległym. Cesarz nie może narzucać swojej woli kapłanom.

-    kapłani w sprawacłi świeckich słuchają cesarza, bo ma on świecką władzę od Boga

-    posłuszeństwo papieżowi

*Traktat papieża Gelazego 496

-    po przyjściu Chrystusa - prawdziwego Króla i Arcykapłana - król był tylko królem, a arcykapłan arcykapłanem - tak funkcje obu władz rozdzielił Chrystus

-    cesarze potrzebują kapłanów do zbawienia, a kapłani mają stosować się do zarządzeń cesraksich w sprawach ziemskich

-    należy ostudzis swe ambicje do zagraniania nie swojego pola *Sobór chalcedoński 451

-    nie wolno dzielić prowincji kościelnych edyktami władców

-    miasta, którym nadano tytuł metropolii przez cesarza mają ten tytuł tylko honorowo

-    w nowych miastach, parafie kościelne rozdzielane są według administracji cywilnej

e. Życie wspólnotowe

"■Reguła św. Augustyna 397 - 400

-    mieszkanie w jednym domu: jedno serce i duch skierowany ku Bogu

-    zakonnicy niczego nie mają na własność, wszystko jest wspólne, przełożony rozdziela wszystkim tyle ile potrzebują. Prywatną własność należy ofiarować dla wspólnoty.

-    bracia, którzy znaczyli coś wcześniej w świecie, niech się nie wywyższają ponad innych

-    zachowywanie postów wg zdrowia i siły

-    wolno patrzeć na kobiety, ale nie wolno icłi podążać, ani tym bardziej dotykać

-    pracować należy nie dla siebie, ale dla dobra wspólnego

-    należy się myć

-    w razie choroby trzeba skonsultować się z lekarzem

-    należy unikać sporów, gdy wyrządzi się komuś krzywdę trzba szybko zadośćuczynić, a ten drugi ma odpuścić, trzeba prosić o przebaczenie.

-    przełożonemu należy się ojcowskie posłuszeństwo

-    przełożony ma sprawować piecze nad wszystkim

-    przełożony powinien być jednocześnie wyniosły w stosunku do zakonników, ale pokorny w stosunku do Boga, dawać dobry przykład, upominać, ale tez pocieszać, przyjmować chorych, być cierpliwy. Ma mu zależeć by być kochanym, a nie budzie lek. Stoi wyżej od reszty, ale narażony jest tez na wieksze niebezpieczeństwo.

-    należy miłować Boga i bliźniego

-    należy pracować, uczyc się, pracować w ogrodzie

2