103040

Radzie Stanu powierzone zostało także sądownictwo kompetencyjne, czyli rozstrzyganie sporów o to, który organ - sąd zwyczajny czy administracyjny - był właściwy do załatwienia dane sprawy.

2. Księstwo Warszawskie

I    instancja - rady prefekturalne

II    instancja - Rada Stanu, rozpoznawała odwołania od decyzji rad prefekturalnych, w pewnej kategorii spraw występowała jako organ pierwszej instancji (umowy zawierane przez ministrów na potrzeby kraju).

Właściwość:

- spory majątkowe wyliczone enumeratywnie

Tryb postępowania przed sądami administracyjnymi został poddany regulacji prawnej jedynie w instancji odwoławczej. Strony obowiązywał przymus adwokacki. Termin do wniesienia odwołania wynosił 3 miesiące od chwili doręczenia decyzji stronie. Orzeczeń Rady nie nazywano wyrokami lecz decyzjami, a rozprawa nie była jawna.

Model francuski (dwuinstancyjny): I instancja - klauzula enumeratywna, II instancja klauzula generalna.

Sądownictwo administracyjne w Królestwie Polskim.

I    instancja (1818-1817) rady prefekturalne (1817-1837) komisje wojewódzkie (1837-1867) rządy gubernialne

II    instancja

(1816-1822) Delegacja Administracyjna, która zastępowała w tym zakresie Radę Stanu Królestwa Polskiego (1822-1841) Rada Stanu

(1842-1861) Ogólne Zgromadzenie Warszawskich Departamentów Rządzącego Senatu (1861-1867) Rada Stanu

(1867-1919) I Departament Senatu Rządzącego w Petersburgu Właściwość: spory majątkowe

Quasi sądowa kontrola administracji w Rosji.

Specyfika ustroju XIX wiecznej Rosji spowodowała, że nie doszło tam do wyodrębnienia się sądownictwa administracyjnego w ścisłym tego słowa znaczeniu. Przyjęte w Rosji reguły od 1867 r. obowiązywały również na ziemiach Królestwa Polskiego. W Rosji sądownictwo administracyjne nie było wydzielone z ogólnego pionu administracji. Skargi na decyzje administracyjne rozpatrywały w specjalnym trybie postępowania (wewnątrz administracji) organy kolegialne powstałe w poszczególnych działach administracji. W roku 1890 r. jako instancja odwoławcza utworzone zostały urzędy gubernialne. Instancje pierwszą stanowi sąd odpowiedniej instancji (niższej bądź wyższej w zależności od rangi zaskarżonego urzędnika). Instancje najwyższą stanowił w tym systemie I Departament Rządzącego Senatu w Petersburgu. Uchwały zapadały kwalifikowaną większością głosów, a w sprawach trudniejszych na forum Zgromadzenia Ogólnego. Istniała również możliwość złożenia skargi lub prośby do samego cesarza.

Sądownictwo administracyjne w Prusach

Cechą charakterystyczną sądownictwa administracyjnego w Prusach było powiązanie niższych instancji z samorządem terytorialnym.

I instancja 1872 - wydziały powiatowe, będące jednocześnie organem wykonawczym samorządu powiatowego.