101181

Podobnie jak w innych sprężarkach wyporowych zmniejszenie wydajności w stosunku do wartości teoretycznych następuje wskutek:

•    oddziaływania przestrzeni szkodliwej

•    dławienia czynnika podczas zasysania

•    podgrzewania zasysanego czynnika od ścian komory roboczej

•    przepływu czyiuiika sprężonego popizez nieszczelności na stronę ssawną

Wydajność teoretyczna. Wydajność sprężarki określa się za pomocą jednego z niżej sprecyzowanych pojęć.

Objętość wyporowa wirnika jest to suma objętości jego bruzd.

Ponieważ w każdym wirniku wszystkie bruzdy są identyczne, objętość wyporową wirników można określić wzorami

V,= z,V₀. m³ V₂ = z₂Vo2 m³

gdzie: V|, V₂ — objętość wyporowa wirników 1 i 2 w m\ z — liczba bruzd (zębów) w wirnikach, Voi, V₀₂ — objętość pojedynczej bruzdy w wirnikach w m³.

W wielu przypadkach korzystne jest posługiwanie się pojęciem wydajności masowej teoretycznej, którą oblicza się z wzoru

u, - objętość właściwa czynnika w warunkach panujących na dopływie do sprężarki Wydajność rzeczywista. Korzystając ze wzorów (3.7) i (7.80) można wyprowadzić wzór na wydajność objętościową rzeczywistą V₂=AV_t '

V,- wyd. teoretyczna

Wydajność ziębienia oblicza się z tych samych wzorów, co i dla innych sprężarek.

Układy sprężarkowe: ciśnieniowy, grawitacyjny, pompowy - budowa, zastosowanie.

Układ sprężarkowy, ciśnieniowy, budowa, zastosowanie

Zbiornik skroplili gromadzi nadmiar czynnika skraplanego w skraplaczu, dzięki czemu uzyskuje się zapas czynnika do regulacji.

W osuszaczu zmienia się gwałtownie prędkość gazowego czynnika. Zabezpiecza się w ten sposób sprężarkę przed zassaniem kropel cieczy oraz oddziela się z gazu wykroploną ciecz. Stosuje się go na ogól w układach amoniakalnych.