103714

Rysunek «.lS Zfr-MiKa grupowania

Sssoliiogany fcSKJy » ZDorów od BA> Oyt>c< *:ifQni>*ow w vc.-*j>4iny'»oo*6ł> zgcJnta * iMnymi MMdsinl crupbwama payctotocil po*ao

o    o    o    o    u    o

0    0    0    0    9    0

0    0    0    9    0    0

o    o    o    o    o    o

o    o    o    o    o    o

o    o    o    o    o    o

O O C O O O 9 O O 0 O O O 9 9 O C O O O O

t) O A » A O o O O C O O O 9

0 0 0 9 0 O O O O O O O O O O O O O O O O O O o «> O <1 O 9 O O O O O O

O    O    9    0    0    0

A    A    n    •    *    O

O o O A 9 O

9 0 0 0

9 0 0 0

o o o O o O o o O o « O o O o O © O o O o O o O o O o O o O

Rysunek 8.17 Dobre figuiy - 1

#M*4r

A    B    C    D    £

Która igora jeit rajlopflza?

9 9    9 9 0 0

o

U U U L U 3 O 3 (Z CS

onncn

O O O C □

$ o 8 ° 8

90909

90909

90909

30909

o

Rysunek 818 Dobre figury - 2

Bodz-ec Zla fioura

Percepcja Debre łęuy

Figura i tlo: Proces organizacji dzieli bodziec na figurę i tlo. Figura to region tworzący obiekt wysunięty do przodu, a tlo jest postrzegane Jako mniej zróżnicowane podłoże, z którego wylania się figura (twarze i waza Eschera!) Gdy spostrzegamy region jako figurę, granice między jasnością i ciemnością są interpretowane jako krawędzie lub kontury należące do figury. Natomiast tlo zdaje się nie zatrzymywać na tych granicach lecz rozciągać poza nie. Tendencja do widzenia figury z przodu tla jest bardzo silna - uzyskujemy ten efekt nawet wtedy kiedy spostrzegana figura tak naprawdę nie istnieje. Rys. 8.15 - złudny biały trójkąt widziany z przodu. Dokonując podziału na tego typu obrazkach spostrzegamy iluzoryczne kontury subiektywne, w rzeczywistości nie istniejące w bodźcu dystalnym, a tylko w naszym doświadczeniu subiektywnym.

Zamykanie: Spostrzeganie białych trójkątów w tych figurach demonstruje kolejny proces organizujący - zasadę zamykania. Figury niepełne widzimy lako pełne. Bodziec zawiera tylko kąty, ale nasz system percepcyjny wypełnia luki między nimi krawędziami i widzimy pełny trójkąt. Jest to odzwierciedlenie wrodzonej tendencji do spostrzegania bodźca jako pełnego, zrównoważonego i symetrycznego, pomimo luk, zakłóceń równowagi i asymetrii.