104267

światowej dwóch odmian personalizmu, którymi były: personalizm integralny Maritaina i personalizm otwarty Mouniera . Obie odmiany głosiły pogląd o wyjątkowej wartości osoby ludzkiej wśród wszystkich bytów oraz postulat podporządkowania innych wartości dobru osoby ludzkiej. Różnica miedzy tymi dwoma odmianami polegała na większej otwartości personalizmu Mouniera na wpływy innych kierunków filozofii współczesnej, np. bergsonizmu, egzystecjalizmu, marksizmu i in., podczas gdy odmiana personalizmu, którą zapoczątkował Maritain, odznaczała się większą intergralnością w stosunku do neotomizmu. Personalizm Mouniera charakteryzowało także większe zaangażowanie w problematykę społeczno-polityczną z pozycji, które można uznać za lewicowe. Polegało to na tym, że Mottnier krytykował ustrój kapitalistyczny i postulował przebudowę społeczeństwa w duchu zreformowanego socjalizmu.

W obecnym kształcie katolickiego personalizmu, rozwijanym po II Soborze Watykańskim, nie widać już tego rodzaju zróżnicowania: na mniej lub bardziej otwarty, mniej lub bardziej lewicowy albo pozostający w mniejszej lub większej zależności od tomistycznej tradycji. Obecny personalizm stara się bronić wartości życia osobowego człowieka w warunkach współczesnego, zróżnicowanego społeczeństwa i targanego sprzecznościami świata, korzystając z dorobku wszystkich klasyków ruchu personalistycznego, a także korzystając z dorobku innych kierunków filozofii współczesnej. Taką ze wszech miar współczesną i otwartą wersję personalizmu starał się urzeczywistniać w okresie swojego pontyfikatu (1978- 2005) papież - Polak: Jan Paweł II.