104708

II    odmiana technokratyzm menedżerski (interpretacja tego, co już się stało i dzieje obecnie), podstawowy problem to koordynacja ludzki w ramach samodzielnej i skutecznej organizacji -korporacji, powstanie spoi. technokratycznego jako kolejnego stadium zastąpienie jedną elity przez drngą, to społeczeństwo nie jest postrzegane jako bezkonfliktowe, powstały nowe konflikty nie związane z ekonomią (jak dotychczas np. niedostatek) ale z nową klasą poruszającą niematerialnymi potrzebami człoweka, kompetencje a partycypowanie w podejmowaniu decyzji.

Społeczeństwo właściwie jest pozbawione możliwości ewolucji, choć mogą istnieć alternatywne stosunki rozwoju.

Racjonalność menedżerów - bardziej wystrzegali się strat niż próbować maksymalizować zysk, nowy egoizm dobry dla społeczeństwa. Racjonalność to racjonalność grupy technokratów - racjonalizacja ich własnego interesu.

III    odmiana technokratyzm logokratyczny - nauka, wiedza teoretyczna determinuje rozwój spoi. -jest to teoria spoi. postprzemyslowego. To już nie rozwój przemysłowy zmienia idee, wartości, strukturę spoi. Społeczeństwo zależy od nauki, która jest tak dojrzała i specjalistyczna, może kierować złożonymi org. , systemami, upodobnienie ekonomiki, techniki, nauki a nie polityki i ideologii, ‘społeczeństwo wiedzy¹ - opieka nad talentami, rozbudowa inst. oświatowych i naukowych, społ. naukowo - intelektualne jest podstawą prestiżu i społ. statusu, instytucje generujące władzę to uniwersytety, nowa elita polityków o światopoglądzie naukowym, konflikt w logokracji między wyspecjalizowaną kadrą fachowców, a tzw. masą o uzyskanie wykształcenia, kto lepiej wyedukowany ten ma władzę.

Ewolucja koncepcji to wyniki przemian procesu wytwórczego społ. nowoczesnego. Technokratyzm utopijny, menedżerski, logokratyczny odpowiadają: przewrotowi z początku XX wieku- elektryfikacje, przewrotu organizacyjnemu z poi. XX wiekui redukcji techn-naukowej, ewolucje koncepcji to także wynik rozwoju społ. kapitał., próby przeliczanie jego ograniczeń, problem integrowania ind. decyzji w globalne.

Wolność człowieka - kon.Q.eaęjaiailu.§połe«nego w ideologii nowej lewicy

1.    współczesna demokracja nie jest demokracją

2.    postulat społeczeństwa otwartego, pluralistycznego, wspólnoty, zrzeszenia

3.    wolność to nie robienie tego co się chce (samowola), ale możliwość wybory w pewnych granicach. Wolność polega na tym by nie być podległym jednemu sposobowi myślenia (bo jest to wówczas regresja)

4.    kult młodości, niedojrzałości

5.    mieć Wasną świadomość, dążyć do własnych celów środkami wybranymi przez siebie (alternatywność)

6.    specyficzna wolność jednostki - muszą istnieć ograniczenia ludzkiej spontaniczności ponieważ współżycie w społeczeństwie wymaga ograniczeń

7.    wizja równości - jeśli dzieło wypływa z ludzkiej emocjonalnośd, wnętrza, intymnego przeżycia - to jest równie ważne jak dzieło tego samego pochodzenia

Mercuz .Eros i cywilizacja" - było niewyraźnie napisane wiec radzę sprawdzić W epoce dostatku represyjna kultura jest przeżytkiem. Instynkty dotąd krępowane można jeszcze wyzwolić. Wolny czas ma być przyjemnością, a praca swobodną grą ludzkich uzdolnień (nie będą potrzebne dodatkowe bodźce do pracy).

Krytyka społeczeństwa jednowymiarowego w ideologii Nowej Lewicy,

Nurt trwał około 20 lat. Rok 1970 to właściwie koniec tego nurtu. Skutki będą widoczne w myśli neokonserwatywnej odnośnie model użycia, spojrzenia na instytucje, na kulturę masową. Wbrew liberałom - cywilizacja zachodnia jest tworem samorzutnym.

Symbolem tego nurtu jest praca Herberta Marcuse a pt. "Człowiek jednowymiarowy". Zarzucał społeczeństwom zachodnim, że są społeczeństwami .faszystów w białych rękawiczkach". Jest to faszyzm, ponieważ zniewala człowieka, jego świadomość. Człowiek współczesny jest sterowany zewnętrznie i jest niewolnikiem, chociaż nie zdaje sobie z tego sprawy.

Choć jesteśmy nieszczęśliwa, to czujemy się dobrze. Społeczeństwo zachodnie jest represyjne i policyjne. Ale i z tego nie zdajemy sobie sprawy.