• w wyniku kryzysu ekonomicznego i politycznego w Niemczech przywódcy utracili poparcie i zaufanie społeczeństwa - krytykowano partie SPD. DDP. Centrum, rosło zaś poparcie dla partii radykalnych, czyli komunistów (KPD) i faszystów (NSDAP)
• plan Hitlera zapowiadał rewizję traktatu wersalskiego, wzrost pozycji Niemiec na arenie międzynarodowej, poszerzenie przestrzeni życiowej i stopy życia
• do 1929 roku hasła te trafiały w próżnię, jednak kryzys finansowy przewartościował poglądy i w wyborach do samorządów i parlamentów krajowych dało się zauważyć w 1929 roku wzrost poparcia dla NSDAP
• przełom nastąpił w 1930 roku - po upadku rządu Hermanna Muller (SPD) powołano rząd Heinńcha Bruninga (Centrum), który nie miał jednak większości w parlamencie i rządził w oparciu o prezydenckie dekrety - zawieszono więc system parlamentarny
• w wyborach 1930 roku naziści zajęli drugie miejsce, jednak Hitlera nie dopuszczono do władzy, był on w opozycji, jednak następne wybory w 1932 roku dały zwycięstwo NSDAP, która stała się największą partią w Niemczech
• 30 I 1933 Hindenburg mianował Hitlera kanclerzem, a ten dokonał antykonstytucyjnego przewrotu - Hitler doprowadził do rozbicia komunistów i SPD. potem ograniczył wpływy związków zawodowych, Partia Centrum za cenę podpisania konkordatu z Watykanem tiegła samorozwiązaniu
• wprowadzony system monopartyjny współpracował z konserwatystami i właścicielami oraz przemysłowcami, którzy bali się rozprzestrzeniania się kormnizmu
• 30 IV 1934 roku Hitler pozbył się również lewackiego skrzydła swojej partii (SA) mordując w „noc długich noży" jej przywódzców
• poi śmierci Hindenburga Hitler przystąpił do scalania kraju - przeprowadził reformę administracyjną, wprowadził system represji, uzdrowił gospodarkę poprzez system masowych robót publicznych, rozpoczął rozbudowę armii
• 24 IV 1933 roku zniesiono konstytucję Weimarską jako symbol hańby traktatu wersalskiego
• w 1935 roku wprowadzono specjalne rasistowskie ustawy wymierzone w Żydów i mniejszości narodowe