105203

5. Zasada domniemania, niewinności

zasada domniemania niewinności - oznacza, że nikt nie może być uznany za sprawcę przestępstwa, dopóki jego wina nie zostanie udowodniona według obowiązujących przepisów

Art. 42 ust 2 KONSTYTUCJI - Oskarżonego uważa się za niewinnego dopóki wina jego me zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu. (działa od momentu wszczęcia postępowania do momentu uprawomocnienia się wyroku skazującego lub wyroku o warunkowym umorzeniu postępowania, chyba że wyrok ten zostanie skutecznie podważony)

Zasady wynikające z zasady domniemania niewinności:

1.    zasada indubio pro reo - nie dające się rozstrzygnąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

2.    formalny ciężar dowodowy - spoczywa na organach procesowych

3.    nenio se ipsum accusare tenetur - oskarżony iue ma obowiązku dowodzić swej niewinności

4.    ciężar dowodu w znaczeniu materialnym - na oskarżających(twierdzących) ciąży obowiązek udowodnienia swojej tezy i na nim spoczywa ciężar nie udowodnionej tezy. (wyjątkowo w przypada zniesławienia na oskarżonym spoczywa obowiązek materialnego ciężaru dowodowego)

5.    badanie winy oraz wszelkich okoliczności związanych z odpowiedzialnością kamą winno być dokonywane w sposób obiektywny, niezależnie od obciążających oskarżonego dowodów. Kwestia winy zostanie rozstrzygnięta dopiero z prawomocnym wyrokiem sądu i do tego czasu sąd nie może się skupiać tylko na dowodach oskarżających

6.    konieczność traktowania oskarżonego jako osoby niewinnej i stosowania wobec nikogo tylko takich ograniczeń swobody, które mają zabezpieczenie prawidłowy tok postępowania.