105511

ciągu 7 dni. Jeśli ten bezrobotny utracił status na okres krótszy niż 365 dni z powodu podjęcia zatrudnienia, innej działalności zarobkowej lub uzyskania przychodu przekraczającego połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie i zarejestrował się w PUP jako bezrobotny w ciągu 14 dni od ustania zatrudnienia, innej działalności lub przychodu, posiada prawo do zasiłku na czas skrócony o okres pobierania zasiłku przed utratą statusu bezrobotnego.

Przywrócenie prawa do zasiłku:

•    90 dni od odrzucenia propozycji PUP

•    90 dni od rejestracji w czasie rozwiązania przez niego stosunku pracy za wypowiedzeniem lub za porozumieniem stron z zastrzeżeniem ww. wyjątków

•    180 dni od rejestracji w przypadku spowodowania przez niego rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę na podstawie art. 52 k.p.

•    Po upływie okresu, za które otrzymał wymienione wyżej świadczenie socjalne lub odszkodowanie.

Kwota podstawowa zasiłku - 504,20 zł. Łączne okresy uprawniające do zasiłku (okresy wykonywania pracy, działalności, ubezpieczania społ,) wynoszą mniej niż 5 lat - 80% od kwoty podst. Łączny okres uprawniający do zasiłku wynosi co najmniej 20 lat - 120% kwoty podst Zasiłek podlega waloryzacji 1 czerwca każdego roku o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen i usług ogółem w ubiegłym roku (wskaźnik inflacji). Zasiłki wypłaca się w okresach miesięcznych z dołu. Okresy pobierania zasiłku są limitowane tzn. że mimo spełnienia przesłanek do nabycia zasiłku wygasa prawo bezrobotnego do zasiłku po upływie okresu zasiłkowego.

Długość okresu zasiłkowego jest zróżnicowana, m.in. w zależności od wysokości stopy bezrobocia na obszarze działania PUP, na którym zamieszkiwał bezrobotny (w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku) i wynosi:

a)    6 m-cy, jeśli stopa bezrobocia w danym miesiącu i czasie nie przekraczała 150% przeciętnej

stopy bezrobocia w kraju,

b)    12 m-cy, jeśli „powiatowa" stopa bezrobocia przekraczała 150% stopy krajowej,

c)    18 m-cy, jeśli stopa bezrobocia na tym obszarze i w tym dniu przekraczała dwukrotnie stopę

krajową, a jednocześnie bezrobotny posiada co najmniej 20-letni okres uprawniający do zasiłku albo ma na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat, a małżonek jest także bezrobotny i utracił prawo do zasiłku z powodu upływu okresu zasiłkowego po dniu nabycia prawa do zasiłku przez tego bezrobotnego.

Okres zasiłkowy ulega skróceniu o okres zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych, robót publ., odbywania stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy, przypadających na okres, w którym przypadałby zasiłek oraz okresy nieprzysługiwania zasiłku (90 lub 180 dni albo czas, za który bezrobotny otrzymał świadczenie socjalne lub odszkodowawcze).

W razie urodzenia dziecka przez bezrobotna pobierającą zasiłek w okresie zasiłkowym lub w ciągu 1 m-ca po jego zakończeniu okres pobierania zasiłku ulega przedłużeniu o czas, przez który przysługiwałby jej zasiłek macierzyński.

Bezrobotny jest zobowiązany składać PUP pisemne oświadczenia o przychodach oraz inne dokumenty niezbędne do ustalenia jego prawa do świadczeń - w każdym miesiącu, gdy ma on prawo do zasiłku w ciągu 7 dni od uzyskania przychodu pod rygorem utraty świadczenia za okres do złożenia oświadczenia lub dokumentów.

W przypadku przyznania bezrobotnemu prawa do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty socjalnej, zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub renty rodzinnej w wysokości przekraczającej połowę min. Wynagrodzenia za pracę za okres, za który pobrał on wcześniej zasiłek lub inne świadczenie z tytułu pozostawania bez pracy, pobrane z tego tytułu kwoty zalicza się na poczet przyznanego przez ZUS świadczenia. Traktuje się je jako świadczenia wypłacane w kwocie zaliczkowej rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. ZUS przekazuje równowartość tych kwot na rachunek bankowy Funduszu F¥acy PUP, który wypłacił świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy.

Osoba, która pobrała nienależne świadczenia pieniężne określone w tej ustawie, jest obowiązana do zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stwierdzającej obowiązek zwrotu kwoty otrzymanego świadczenia.

Starosta może odroczyć termin płatności lub rozłożyć na raty nienależnie pobrane świadczenie (refundację, środki na działalność gospodarczą) albo po zasięgnięciu opinii powiatowej rady