regulację kranu 1 można szybkość przedostawania się banieczek ustalić na nieznacznym poziomie. Proces odpowietrzania prowadzimy około 5 minut. Po odpowietrzeniu zbiorniczka K odcinamy próżnię przez zakręcenie kranu 1, wpuszczamy do aparatury niewielką ilość powietrza przez chwilowe otwarcie kranu 3, co spowoduje zmniejszenie „rzucania” toluenu w manometrze M. Kolejne otwarcia kranu 3 doprowadzają do wyrównania się poziomów toluenu w manometrze M. Oznacza to, że ciśnienie pary nasyconej nad toluenem w zbiorniczku K jest równe ciśnieniu powietrza w aparaturze. To ostatnie odczytujemy na manometrze rtęciowym, jako różnicę poziomów rtęci w milimetrach. Analogicznie postępujemy przy kolejnych temperaturach. Jeżeli jednak w trakcie wyrównywania poziomów toluenu w manometrze M pęcherzyk powietrza przedostanie się do zbiorniczka K, pomiar rozpoczyna się od początku.
W ćwiczeniu wyznaczamy ciepło parowania toluenu:
- masa molowa M=92.14 g/mol
- temperatura wrzenia Twt/=110.62 °C
- gęstość d=0.866^-0.867 g/cm3
- entalpia parowania w temp. wrzenia ai-L,=43.47 kJ/mol Pomiaru dokonaliśmy dla 4 różnych temperatur:
Lp |
TM 314 |
TM 324 |
TM 336 |
TM 344 |
p [mmHg] |
p [mmHg] |
p [mmHg] |
p [mmHg] | |
1 |
62 |
65 |
119 |
210 |
2 |
62 |
65 |
118 |
170 |
3 |
69 |
- |
- |
165 |
4 |
Pśtwi — 62 |
P$tod ~ 65 |
Pśred = 118,5 |
p&«i — 167,5 |
Ciśnienia pisane kursywą są obarczone zbyt dużym błędem i nie biorę ich do obliczeń.
Wykres zależności ciśnienia od temperatury