Władza totalitarna może zostać zilustrowana przez cebulę - w jej środku znajduje się przywódca, a potem poglądy - coraz bardziej „rozrzedzone" - są reprezentowane pizez partie, oiganizacje pozarządowe. Cała rzeczywistość przesycona jest poglądami a jednocześnie wszyscy mają wrażenie ..normalności" własnej sytuacji wobec tych. którzy znajdują się bliżej centrum.
Arendt przywołała klasyczny model uprawiania filozofii polityki, podkreślając znaczenie wolności politycznej i zbiorowo określanych celów, które były celami wybranymi; nie były one wpisane w naturę świata, lecz wynikały z wolności, czyli z możliwości kształtowania świata, podlegały także ocenie. Wohiość (lub jej przeciwieństwo) uświadamiamy sobie pierwotnie podczas obcowania z innymi, a nie z samym sobą. Zanim stała się ona przedmiotem myśli lub jakością woli, rozumiano ją jako status człowieka wolnego. Status ów spr awiał, że człowiek mógł się swobodnie poruszać; mógł opuszczać dom. wchodzić w świat i dzięki zdolności mówienia i działania spotykać tam innych ludzi. Taką wolność poprzedzało oczywiście wyzwolenie: aby być wolnym, trzeba się było wyswobodzić spod panowania konieczności życiowych. [ . ..] Poza samym oswobodzeniem (wohiość) wymagała towarzystwa innych ludzi o tym samym statusie. Wymagała także wspólnej przestrzeni publicznej, gdzie ludzie ci mogli się spotkać.2 (Haruiali Arendt. Co to jest wohiość?. [w:] Między czasem minionym a przyszłym: osiem ćwiczeń z myśli politycznej, pizekład Mieczysław' Godyri i Wojciech Madej, wyd. Aletheia, Warszawa 1994, s.. 181)