Zamiast fcnoloftalciny. której barwa /mienia się powoli, można użyć wskaźnika mieszanego - błękitu tymolowego z czerwienią krezolową: zmiana barwy tego wskaźnika zachodzi w przedziale pH od 8.0 do 8.4, a więc bardzo Misko punktu równoważnikowego reakcji (I) i (2).
W skonanie oznaczenia
Otrzymaną do analizy próbkę rozcieńcza się w kolbie miarowej <200 lub 250 cm1) do kreski wodą destylowana: przenosi się pipetą 20 lub 25 cm* lego roztworu do kolby stożkowej, dodaje 3-4 krople roztworu fcnoloftalciny. a następnie około 25 cm wody destylowanej i natychmiast miareczkuje mianowanym roztworem kwasu solnego, łagodnie mieszając az do momentu, gdy miareczkowany roztwór osiągnie barwę bladoróżową. Odczytuje się objętość zużytego kwasu < V( f).
Następnie do miareczkowanego roztworu dodaje się 2 krople oranżu metylowego i w dalszym ciągu miareczkuje aż do zmiany barwy roztworu z żółtej na cebulową; wtedy ponownie odczytuje się całkow itą objętość zużytego kwasu solnego < Vom).
Oznaczenie powtarza się przynajmniej 2-3 krotnic i oblicza średnią zawartość NaOH i Na;COt (w gramach) w próbce otrzymanej do analizy.
Instrukcja opracowana według: Z. Szmal. T. lapec. Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej. Warszawa. PZWL 1997. sir. 478
1. Substancje podstawowe i wskaźniki w alkacymclrii. Zasada doboru wskaźników .
2. Nastawianie miana kwasu solnego na węglan sodu i boraks (reakcje, wskaźniki).
3. Nastawianie miana NaOH na kwas solny i kwas szczawiowy (reakcje, wskaźniki).
4. Trwałość mianowanych roztworów NaOH.
5. O/nac/anic węglanu sodu wobec wodorotlenku sodu metodą Wardera (zasada oznaczenia, przyczyny błędów).
6. Obliczenia związane z oznaczeniami al kacy metrycznymi.
Przy kładowe zadania z alkacs nu-lrii hit »://w w w .zcha.pw r.w roc.pl/dv dakts ka//adania.ixlf