Plemnik ma tylko 10% cytoplazmy w przeliczeniu na jego całkowitą masę, nie ma możliwości buforujących kwaśnego środowiska pochwy, aż 90% stanowi główka. Wzrost estradiolu w trakcie cyklu płciowego daje dobre możliwości dla rozwoju kwaśnego środowiska pochwy, nabłonek pocluvy zawiera dużą ilość glikogenu, ulega zluszczeniu i daje doskonalą pożywkę dla pałeczek kwasy mlekowego, które utrzymują kwraśne pH. Plemnik musi jak najszybciej opuścić kwaśne środowisko pochwy, bo ze swoimi rezerwami energetycznymi może tam przeżyć jedynie ok. 2 godzin. Ucieka on z pochwy, a wzrost estradiolu pobudza gruczoły szyjkowa do produkcji dużych ilości rzadkiego śluzu. Fazowa aktywność białek kurczliwych w witce daje plemnikowi możliwość ruchu, no początku jest on progresywny, a po dotarciu do jajowrodu plemnik zaczyna lawirować, zwiększa się amplituda wychyleń tego mchu. Po ok. 10 min plemniki docierają do komórki jajowej. Jeden z plemników' pokazuję oocytowi swój układ receptorowy, oocyt go rozpoznaje, i to powoduje uwolnienie z akrosomu enzymów trawiących zona pellucida, plemnik się zakotwicza w komórce jajowej i drąży. Traci akrosom i odsłania drugi układ receptorowy, który jest następnie rozpoznawany przez oolemmę. Gdy jest on już rozpoznany, plemnik traci witkę i wpada do komórki jajowej, a komórki ziarniste zamykają miejsce wejścia plemnika i tworzy się blok przeciw polispermii. Tylko 60% zapłodnionych komórek jajowych dalej się rozwija w blastocystę, reszta ulega obumarciu. To czy blastocysta będzie się dalej rozwijała zależy od tego czy wytworzy się w niej węzeł zarodkowy.