Mozę być werbalna, niewerbalna
Interpersonalna, intrapersonalna, grupowa, instytucjonalna, masowa
Komunikowanie - mechanizm, dzięki któremu ludzkie stosunki mogą istnieć i rozwijać się; obejmuje ono wyraz twarzy, postawę i gestykulacje, tony głosu, słowa
TYPY WYSTĄPIEŃ
1. odczyt
2. improwizacja
3. wystąpienie przygotowane
4. wystąpienie z pamięci
Kompetentny mówca dysponuje: motywacja, wiedza i umiejętnościami
Cele przemówienia to: wzmocnienie postawy, zmiana cudzych poglądów, skłonienie do
działania
7 TRADYCJI W DZIEDZINIE TEORII KOMUNIKACJI
1. tradycja socjopsychologiczna (komunikacja jako wpływ interpersonalny)-dokładna obserwacja zjawisk pozwala nam odkryć prawdę zjawisk komunikacyjnych; próbują się koncentrować na tym co jest, a nie na tym co być powinno
2. tradycja cybernetyczna (komunikacja jako przepływ informacji)-komunikacja jest wiezia laczaca ze sobą odrębne części dowolnego systemu,im mniej przewidywalna jest tresc komunikatu, tym wiecej informacji z sobą niesie
3. tradycja semiotyczna (komunjako proces dzielenia się znaczeniem poprzez znaki)-slowa to tez znaki=symbole, one nic nie znacza, gdyż znaczenia sa w ludziach
4. tradycja socjokulturowa (komun.jako tworzenie i odgrywanie rzeczywistości społecznej)-przeslanka ze rozmawiający ze sobą ludzie tworzą i odtwarzają kulturę, osoby prowadzące rozmowę współtworzą własne światy społeczne
5. tradycja retoryczna (komun.jako kunsztowne przemawianie publiczne)-kilka cech: 1.przekonanie ze mowa odroznia człowieka od zwierząt, 2. przeświadczenie ze publiczna mowa na forum demokratyczny jest bardziej efektywna niż rządzenie mocą dekretów lub przemocą , 3.mowca wpływa na publiczność perswazyjnym dyskursem 4. przygotowanie retoryczne jako podstawa wykształcenia przywódcy, 5.nacisk na potęgę i piękno jeżyka
6. tradycja krytyczna (komun.jako refleksyjne wyzwanie rzucone niesprawiedliwowemu dyskursowi)
7. tradycja fenomenologiczna (komun.jako doświadczanie siebie i innych poprzez dialog)
PARADOKS PODWÓJNEGO WIAZANIA - strona dominującą w związku komplementarnym żąda od uczestnika podrzędnego, by zachowywał się tak, jak gdyby relacja była symetryczna, a nie jest.
Prze formułowanie problemu - te sama sprawę można widzieć z rożnych punktów widzenia, dana sytuacje można zobaczyć z zupełnie innej perspektywy
Kom. Symetryczna - żadna osoba nie ma przewagi nad druga
Kom. Komplementarna niesymetryczna - występuję dominacja nad druga osoba, np. szef z podwładnym
W zależności od naszych intencji komunikacja może być odebrana jako pozytywna lub negatywna.