wejściem na pokład statku powietrznego (przeważają tu względy bezpieczeństwa), może być przejściowo zatrzymana jeżeli jest ujęta na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa, zatrzymanie następuje tylko w takim zakresie i na taki czas, jaki jest potrzebny do zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, może być poddana rewizji jeżeli uzasadniają to względy bezpieczeństwa publicznego
Nietykalność oznacza także obowiązek państwa przyjmującego do zapobiegania wszelkim zamachom na osobę, wolność i godność uprawnionego do ochrony.
Chodzi tu, m. in. o przyznanie zbrojnej ochrony, o ile okoliczności to uzasadniają.
B/ Immunitet jurysdykcyjny przedstawicieli dyplomatycznych: osoby uprawnione do immunitetu, jakkolwiek zobowiązane do przestrzegania prawa państwa przyjmującego, nie mogą być oskarżone przed sądem karnym tego państwa. Nie podlegają one również sankcjom o charakterze karnym, przewidzianym w prawie państwa przyjmującego (np. mandatom za naruszenie przepisów ruchu drogowego, czy też nałożeniu blokad na koła w przypadku nieprawidłowego parkowania). Immunitet ten jest immunitetem absolutnym, tzn. przysługuje uprawnionemu niezależnie od ciężaru naruszenia.
Osoba uprawniona nie podlega również jurysdykcji cywilnej i administracyjnej państwa przyjmującego, z wyjątkiem trzech przypadków:
a) powództw przeciwko dyplomatom z zakresu prawa rzeczowego, dotyczących prywatnego mienia nieruchomego położonego na terytorium państwa przyjmującego.
b) powództw dotyczących spadkobrania, w których przedstawiciel dyplomatyczny występuje w charakterze osoby prywatnej, a nie w imieniu państwa wysyłającego,
c) powództw związanych z działalnością zawodową bądź handlową dyplomaty.
Immunitetu zrzec się może jedynie państwo wysyłające (działając np. przez szefa misji), nigdy zaś sama osoba uprawniona. Zrzeczenie się musi być wyraźne.
• szczególnych reżimów teiytorialnych.
Traktat dotyczący Spitsbergenu z 1920 roku
Na podstawie Traktatu dotyczącego Spitsbergenu „Okręty i przynależni wszystkich Wysokich Umawiających się Stron będą dopuszczeni jednakowo do wykonywania prawa połowu i polowania na obszarach [których traktat dotyczy]". Wynika z powyższego, że Norwegia nie może (na gruncie własnego prawa krajowego) zabraniać podmiotom państw trzecich prowadzenia działalności, o której mowa w art. 2, ani też nie może różnicować ich sytuacji prawnej.
W praktyce państwa samoograniczają się - jeżeli chodzi o rozciąganie własnych praw na cudzoziemców - w ten sposób, że nie nakładają niektórych obowiązków np. na turystów, którzy przebywają na ich terytorium przez krótki jedynie czas. Dotyczy to np. obowiązku płacenia podatków dochodowych. Zgodnie z U PDF osoby fizyczne nie mające na terytorium RP miejsca stałego zamieszkania (np. turyści) podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium RP.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych
„Art. 3 ust. 1: Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).;
2a: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy)”
To, że kompetencja terytorialna państwa jest co do zasady wyłączna oznacza, że