wykorzystując kontakt wzrokowy jako podstawowe źródło informacji o płci przeciwnej. Jeśli zaś chodzi o dotyk, to mężczyzna dotyka kobietę częściej, niż na odwrót. Wiąże się to z tym, że mężczyźni są o wiele mniej ekspresyjni emocjonalnie, a poza tym, mimo, że przyznają sobie swobodę w dotykaniu kobiet, mają spore zahamowania, jeśli mają dotykać innych osób tej samej płci. Jest to spowodowane strachem przed byciem uznanym za osobę o odmiennej orientacji seksualnej. Brak ekspresyjności prowadzi często do ukrywania prawdziwych uczuć w kontaktach z kobietą. Nie wrażliwość mężczyzny może znaleźć odzwierciedlenie w jego nieuważności i nie reagowaniu na emocjonalność partnerki. Cliarakterystyczne męskie zachowania umacniają także zaabsorbowanie swoją osobą. Kobiety nawet w niewerbalny sposób okazują troskę o innych dążąc do osiągnięcia korzystnych dla obu stron rezultatów, podczas gdy zainteresowanie mężczyzn ma na celu upewnienie się o własnej wartości oraz osiągnięcie obranego celu. Przykładem jest ich zaabsorbowanie krótkotrwałymi najczęściej związkami, opartymi jedynie na relacji seksualnej. Ze stereotypowymi przekonaniami wiąże się także dostosowywanie zachowań niewerbalnych do postawy partnera i jego cech osobowości. Kobiety, społecznie uznane za uległe i skłonne do zmian modyfikują swoje zachowanie chcąc spełnić potrzeby drugiej osoby oraz stworzyć równowagę mającą zapewnić komfort interpersonalny. Starają się być emocjonalnie wspierającymi, ale ich wysiłki rodzą pytanie o motywacje. Widoczna uległość podczas interakcji z dominującym partnerem, a także zbyt częsty uśmiech i kontakt wzrokowy mogą nasuwać wniosek o nieszczerości i manipulacji. Przedstawicielki płci pięknej w większym stopniu manifestują zainteresowanie seksualne oraz silniej koncentrują się na rozmówcy. Mężczyźni natomiast są przywiązani do proaktywnego stylu komunikacji. Jeśli chodzi o umiejętności niewerbalne, kobiety bardziej jednoznacznie ukazują emocje przy pomocy mimiki, a także są lepsze w ukazywaniu emocji negatywnych. Z drugiej strony to mężczyznom w łatwiejszy sposób przychodzi komunikowanie szczęścia, radości, a więc pozytywnych uczuć. Mimo to, kobiety uznawane są za płeć o większych umiejętnościach odczytywania sygnałów niewerbalnych. Jest to szczególnie widoczne w interpretowaniu zachowań intencjonalnych i świadomych1.
Przechodząc do sedna mojego artykułu, chciałabym omówić teraz najważniejsze sygnały pojawiające się przy nawiązywaniu kontaktów z płcią przeciwną.
Postawa
2
D. G. Leadiers. Komunikacja niewerbalna, Warszawa 2009. s. 370-374.