napojów- alkoholowych W niniejszej sprawie, wpływ na liandel wewnątrzwspóbiotowy środków, których dotyczą pytania sądu krajowego, należy ocenie wyłącznie na podstawie art. 30 [28] TWE
8. W braku wspólnych przepisów dotyczących produkcji i sprzedaży alkoholu - projekt rozporządzenia przedłożono Radzie 7.12.1976 r. (Dz.Urz. C309, s. 2). ale nie uzyskał on jeszcze jej akceptacji - do państw członkowskich należy regulowanie wszystkich kwestii dotyczących produkcji i sprzedaży alkoholu i napojów alkoholowych na ich terytorium. Należy zaakceptować występowanie przeszkód w handlu wewnątrz wspólnotowym, wynikających z różnic w przepisach prawnych poszczególnych państw dotyczących sprzedaży takich wyrobów, o ile przepisy te są niezbędne ze względu na wymogi konieczne dotyczące, w szczególności, zapewnienia efektywności nadzoru podatkowego, ochrony zdrowia publicznego, rzetelności transakcji handlowych oraz ochrony konsumentów
9. Interweniujący w tej sprawie rząd RFN przedłożył szereg argumentów, które jego zdaniem usprawiedliwiają zastosowanie przepisów dotyczących minimalnej zawartości alkoholu w napojach alkoholowych, powołując się na względy ochrony zdrowia publicznego oraz ochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykami handlowymi
10. JeżeU chodzi o ochronę zdrowia publicniego, rząd RFN podkreśla, że krajowe przepisy ustalające minimalną zawartość alkoholu mają na celu uniknięcie zwiększenia konsumpcji napojów alkoholowych na rynku krajowym, w szczególności napojów alkoholowych o niskiej zawartości alkoholu, ponieważ w większym stopniu zachęcają one do tolerowania konsumpcji alkoholu, niż czynią to mocniejsze trunki
11. Takie argumenty nie są przekonywujące, ponieważ konsumenci mają szeroki dostęp do słabych i średnio-mocnych napojów- alkoholowych Znaczna część produktów alkoholowych o dużej zawartości alkoholu, sprzedawana bez przeszkód na rynku niemieckim, konsumowana jest w rozcieńczonej formie.
12 Rząd RFN twierdzi także, że ustalenie niższego progu zawartości alkoholu w likierach ma na celu ochronę konsumentów przez nieuczciwymi praktykami ze strony producentów i sprzedawców napojów alkoholowych. Argument ten opiera się na założeniu, że obniżenie zawartości alkoholu chroni przewagę konkurencyjną napojów o wyższej zawartości alkoholu, ponieważ alkohol stanowi w nich najdroższy składnik ze względu na wysoki poziom podatków. Zdaniem rządu niemieckiego, pozwolenie na swobodny obrót napojami alkoholowymi zawsze, gdy spefauają one wymóg zawartości alkoholu określony w państwie pochodzenia, oznaczałoby wprowadzenie wspólnego standardu na obszarze Wspólnoty, z najniższą zawartością alkoholu dopuszczoną do obroni przez którekolwiek z państw członkowskich. Uczyniłoby to jakąkolwiek zmianę wymogów w tym zakresie nieskuteczną, ponieważ niższy limit nie występuje w wielu państwach członkowskich.
12 Komisja słusznie zauważyła, że ustalenie zawartości alkoholu w napojach alkoholowych może prowadzić do standaryzacji produktów wprowadzanych na rynek oraz ich przeznaczenia. Odbędzie się to z korzyścią dla przejrzystości transakcji handlowych oraz ofert adresowanych do konsumentów. Nie można zgodzić się z tą argumentacją w części w której opiera się na założeniu, że obowiązkowe ustalenie minimabiej zawartości alkoholu stanowi podstawową gwarancję uczciwości transakcji handlowych, ponieważ możliwe jest zapewnienie konsumentom odpowiedniej informacji za sprawą wymogu oznaczenia pochodzenia oraz zawartości alkoholu na opakowaniu produkm
14. Z powyższego wynika, że wymóg dotyczący minimalnej zawartości alkoholu w napojach alkoholowych nie służy celowi, który byłby w interesie ogóbiym i jako taki mógłby uzasadniać odstępstwo od swobody przepływu towarów, która stanowi jedną z podstawowych zasad Wspólnoty. W praktyce, głównym skutkiem wprowadzenia takiego wymogu jest promowanie konsumpcji napojów o wyższej zawartości alkoholu przez wyłączenie z rynku krajowego produktów pochodzących z innych państw członkowskich, które nie spełniają tego wymogą Wynika stąd. że jednostronnie nałożony przez przepisy państwa członkowskiego wymóg minimalnej zawartości alkoholu, od spełnienia którego uzależniona jest możliwość sprzedaży wyrobów alkoholowych, stanowi ograniczenie handlu sprzeczne z art. 30 [28] TWE Nie ma żadnego powodu, dla którego takie napoje alkoholowe, pod warunkiem że są produkowane i wprowadzane do obroni zgodnie z prawem państwa członkowskiego, nie mogłyby być wprowadzane na rynek innego państwa członkowskiego W związku z powyższym, nie można zakazać sprzedaży napojów alkoholowych w których zawartość alkoholu jest niższa niż limit przewridziany w przepisach krajowych.
Miejsca publikacji: OETS 2002. poz 42
Dodatkowe informacje:
Rewe-Zentral AG przeciwko Budesmonopols-erwahung hlr Branntwein (Cassis de Dijon)