chodzę lista wy, tylko ze względu na ważny interes publiczny (art. 22 Konstytucji) i przy uwzględnieniu zasady proporcjonalności wyłażonej w art. 31 ust. 3 Konstytucji.
b.) Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej
Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej odgrywa rolę podstawowego i ogólnego (lex generalis) aktu prawnego regulującego problematykę podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium RP i związanego z tym statusu przedsiębiorcy. Jako akt o charakterze ogólnym tworzy ona ramy prawne, w jakich będzie ziszczać się konstytucyjna zasada wolności gospodarczej.
Wady ustawy o swobodzie działalności gospodarczej:
I. [Tytuł] Ustawa ta jest wyrazem koncepcji, według której podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne i dozwolone każdemu na równych prawach (art. 6). Przepisy ustawy regulują jednak wyłącznie kwestie dotyczące podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej, pomijają zaś problematykę jej zakończenia i to wbrew zapowiedzi zawartej w art. 1, a nadto kładą akcent na różnego rodzaju ograniczenia swobody działalności gospodarczej. Trudno wobec tego wyrazić aprobatę dla tytułu ustawy, który stwarza błędne przekonanie, że jest ona aktem prawnym określającym w głównej mierze obszar swobód przedsiębiorców. Wydaje się, że tytuły bardziej adekwatne do regulowanej materii nosiły poprzednio obowiązujące ustawy: ustawa z 23.12.1988 r. o działalności gospodarczej i ustawa z 19.11.1999 r. - Prawo działalności gospodarczej. W doktrynie proponowano także jako tytuł ustawy sformułowanie „ustawa o ograniczeniach swobody gospodarowania” lub też „ustawa o podejmowaniu i wykonywaniu działalności gospodarczej na terytorium RP”. Nadto, zwrócić należy uwagę na fakt, że ustawodawca zdaje się wyraźnie odróżniać od siebie pojęcia „swobody” i „wolności, które na gruncie językowym posiadają podobne, czasem wręcz identyczne, znaczenie
II. [Brak kompleksowości regulacji] Ustawa odnosi się do wielu kwestii mieszczących się zasadniczo w dwóch obszarach tematycznych. Pierwszy z mch dotyczy samej działalności gospodarczej a drugi dotyczący sfery kompetencji organów administracji gospodarczej jest swoistym wyrazem stosunku państwa do działalności gospodarczej. Ustawa nie reguluje jednakże wskazanych obszarów w sposób wyczerpujący, stąd wiele norm dotyczących praw i obowiązków przedsiębiorców oraz kompetencji organów administracji gospodarczej