109438

Współczynniki zdefiniowane w ten sposób zależne śa od wyboru stanu standardowego, któremu odpowiada wartość potencjału chemicznego //'.

Wyżej przedstawione równania można przedstawić : p=p°_x+RT ln xf_x gdzie xf_x = a* fi=H°_m+RT\nmf_n    rnf_m= a»

M = +RT\ncf₍    cf, = a<

Czyli aktywność można zdefiniować jako wielkość, która podstawiona na miejsce stężenia do równania na potencjał chemiczny składnika roztwom doskonałego (lub doskonale rozcieńczanego) czyni to równanie słusznym dla skłacbiika roztworu rzeczywistego.

Stosowane są szczególnie dwa „układy odniesienia” współczynników aktywności:

-    symetryczny

-    niesymetryczny

„układ odniesienia” - czyli zależny od dobranej wielkości

Symetryczny

Przy symetrycznym układzie odniesienia kładziemy funkcje standardowe jako równe molowym potencjałom chemicznym czystych składników a zatem jako równe tf • Jest to założenie czysto rachunkowe, ponieważ wiemy dobrze, że w roztworze idealnym niedoskonałym, a cóż dopiero w nieidealnym, składnik nie wchodzi do mieszaniny z tą wartością potencjału chemicznego, jaką ma w stanie czystym.

W przypadku doboru symetrycznego przyjmujemy zatem, że: f,^-*¹ *ty X.-*¹ dla wszystkich „ i"

Symetryczny dobór współczynników aktywności jest szczególnie praktyczny z następującego względu. Jeżeli pf = p° otrzymujemy:

Zatem z efektu cieplnego mieszania składników czystych w p= const, , oraz z towarzyszącej temu mieszaniu zmiany objętości , możemy wyliczyć współczynniki aktywności.

Przykład

Rozpatrujemy układ dwuskładnikowy idealnie rozcieńczony Powyższe równania przyjmą postać:

₂ dln f₂ -RT² ^ ¹² n,

ar

AH =

av„ = RT

ain f₂

dp

Z tych równań można łatwo obliczyć wartość współczynnika aktywności substancji rozpuszczonej. Natomiast wartość współczynnika aktywności rozpuszczalnika z założeń układu symetrycznego jest równy 1.