101848

W 1968 roku saudyjski h ol Faisal wycofał agrement udzielone wcześniej posłowi brytyjskiemu po tym jak wyszło na jaw, że ma on żydowskie korzenie.

PM nie określa ani formy zapytania w przedmiocie agrement ani formy udzielenia odpowiedzi. W większości przypadków zapytanie składane jest między protokołami dyplomatycznymi zainteresowanych ministerstw spraw zagranicznych. Względy kurtuazji międzynarodowej wymagają dyskrecji przy przekazywaniu przyczyn odmowy agrement.

Przykład dotyczący stosunków radziecko-niemieckich

W 1962 roku Nikita Chruszczów w rozmowach z dyplomatami państw obcych szeroko i bez zachowania jakiejkolwiek wstrzemięźliwości hytykował potencjalnych kandydatów na szefów przyszłej misji RFN w Moskwie. Zachowanie takie określone zostało przez RFN jako „nietaktowne”.

Inny przykład „niebanalnego” zachowania się Pierwszego Sekretarza KC KPZR:

http://www.youtube.com/watch?v= -F_V2fQCKe4&NR = 1

W praktyce polskiej informacja o udzieleniu agrement bywa przekazywana państwu wysyłającemu pismem MSZ.

Udzielenie agrement

„Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej przesyła wyrazy szacunku Ambasadzie republiki Austrii w Warszawie i - w nawiązaniu do Jej noty numer ZL.PE155/1/04 z dnia 29 września 2004 roku - ma zaszczyt powiadomić, że władze Rzeczypospolitej Polskiej udzieliły agrement panu Dr. Alfr edowi Lange jako Ambasadorowi Nadzwyczajnemu i Pełnomocnemu republiki Austrii w Rzeczypospolitej Polskiej.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej korzysta z okazji, by ponowić Ambasadzie Republiki Austrii wyrazy wysokiego poważania.” [cyt. za: T. Orłowski, Protokół dyplomatyczny i etykieta, Warszawa 2005]

W przypadku skierowania do państwa przyjmującego osoby, która nie uzyskała agrement, państwo przyjmujące nie ma obowiązku przyjmowania jej statusu.

Jeżeli chodzi o kierownika urzędu konsularnego ani prawo zwyczajowe ani Konwencja Wiedeńska o SK nie stanowią obowiązku uzyskania wstępnej zgody.

1. Etap drugi to akredytacja - specjalna, z reguły uroczysta procedura polegająca na potwierdzeniu udzielonych przez państwo wysyłające pełnomocnictw do pełnienia danej funkcji. Akredytacja wszystkich klas szefów misji dyplomatycznej, z wyjątkiem cliarge d affair, związana jest z przekazywaniem głowie państwa przyjmującego tzw. listów uwierzytelniających (kredencjałów).

/łożenie kredencjałów na ręce Prezydenta RP

http://www.prezydent.pI/x.node ?id=4542760&fotoserviceld= 13000155