109807

stechiometrycznej przyczynia się znacznie do stabilności płomienia gdyż proporcja części lotnych i powietrza w dużej mierze o tym decyduje.

❖    Rodzaje paliwa w palnikach pyłowych.

Do palenisk pyłowych odpowiednie są węgle o dużej zawartości części lotnych na węgle brunatne lub pyłowe węgle kamienne. W przypadku chudych węgli kamiennych stabilność płomienia zapewnia się poprzez większe podgrzewania powietrza lub sposobami konstrukcyjnymi.

❖    Przydatność węgla.

Przydatność węgla do zastosowania w palnikach pyłowych można określić poprzez wskaźnik zapłonu ZWZ. Jest on określony jako:

- energia uzyskana ze spalenia części lotnych wydzielonych przyz temperaturze 500 °C

t,iso - temperatura zapłonu, przy której pył węglowy wdmuchnięty do pieca uległ zapłonie po 150 ms.

Im większy jest wyżej opisany wskaźnik tym płomień pyłowy jest stabilniejszy i bardziej intensywny.

❖ Wypalanie węgla.

Wypalenie węgla w płomieniu pyłowym nie jest całkowite, co objawia się udziałem części palnych w popiele i żużlu. Już 1% niedopału powoduje znaczne pogorszenie sprawności kotła za czym idą straty finansowe dla bloków energetycznych. Należy wiec eliminować to zjawisko.

O zawartości części palnych w popiele i żużlu decydują takie czynniki jak:

•    jakość przemiału węgla

•    chemiczna reaktywność pozostałości koksowej

•    warunki spalania

Wypalenie ulega pogorszeniu przy stosowaniu niskoemisyjnych technik spalania. Należy wówczas polepszyć przemiał węgla.

Zastosowanie.

Kotły pyłowe są używane w energetyce zawodowej jako generatory pary. Spalany w nich antracyt i węgiel kamienny o małej zawartości części lotnych charakteryzuje się trudnym zapłonem i długim dopalaniem w wysokotemperaturowym otoczeniu. Wymogi te spełnia szczelinowy palnik strumieniowy. Dodatkowym czynnikiem stabilizującym spalanie może być