Badania van Morarela (1988) wskazują, że na wyspach środowiskowych bogactwo gatunkowe roślin, tempo migracji i wymierania nie do końca stosuje się do klasycznej teorii wysp. Ważne są tu mechanizmy izolacji i charakter izolacji Wydma - wyspa na bagnach biebrzańskich - duży stopień izolacji.
Wyspy śródpolne - Góry świętokrzyskie. Wielkopolska.
Na małych wtórnych wysepkach leśnych (nasadzenia) ok. 0,25 ha - bardzo duży udział gahmkow nieleśnych.
Na małych wyspach leśnych naturalnych (0,25 ha) - pozostałości lasu - bardzo niewielka liczba gatunków.
Cechy określające właściwości wysp leśnych:
• powierzchnia
• wiek
• wielkość
• kształt
• długość ekotonu
• zróżnicow'anie biotopowi
• ekspozycja
Cechy określające strukturę krajobrazu, w którym występują wyspy leśne:
• usytuowanie w stosunku do innych wysp
• charakter środowisk otaczających wyspę leśną
• intensywność i rodzaj antropopresji
1. Zwiększenie izolacji wysp środowiskowych wpływa na zwiększenie ich bioróżnorodności
2. wyspy starsze mają większą bioróżnorodność
3. na terenach skażonych wyspy odgrywają większą rolę w utrzymywaniu bioróżnorodności niż te na terenach nieskażonych.
Korytarze - są elementami łączącymi w krajobrazie wyspy, np szpalery drzew przydrożnych i granicznych (Mazury, Żuławy), zadrzewiema wzdłuż kanałów (np Kanał Radyni), żywopłoty (Waha), miedze (np. krajobraz Małopolski), drogi nie obsadzone drzewami (np drogi kolo Wasilkowa), trakcje elektryczne (np w Suwalskim Parku Krajobrazowym), rzeki i kanały (np okolice Wasilkowa), tory kolejowe, linie oddziałowe Korytarze są środowiskiem życia wielu gatunków nieobecnych w tle i wtedy spełniają rolę wydłużonych wysp. Korytarze są miejscem migracji między wyspami oraz wyspami a tleni Im mniejsze są odległości między wyspami, tym większe prawdopodobieństwo migracji gatunków o wąskiej amplitudzie ekologicznej. Korytarze mogą byś barierą rozchodzenia się oddziaływań fizycznych (np szpaler drzew przydrożnych jako bariera wiatrów huraganowych), korytarze mogą być też barierami hałasu ulicznego.