110933

SPOSOBY KONCEPTUALIZACJI SUWERENNOŚCI (OPISANIA):

1. suwerenność jako rodzaj władzy: rozróżnia się teorie suwerenności

-    absolutnej: zaczyna się od Bodina i łący się z przekonaniem, że władca jest suwerenny czyli nie podlega niczyjemu prawu, nawet przez niego ustanowionemu. Ma nieograniczoną i nie podlegająca ograniczeniom władzę. To idealistyczne rozumienie miało (o dziwo) bardzo silny wpływ na współczesne rozumienie suwerenności pojmowanej jako władza nieograniczona.

-    relatywnej (względnej): alternatywa dla koncepcji absolutnej. Nawiązuje do faktu, że władza nie ma charakteru jednorodnego tylko jest wykonywana w różnych zakresach, państwo ma różne kompetencje i mogą one być podzielone. Związane są z dostrzeganie zjawisk występujących w społeczności międzynarodowej np.: wpływ pm na sytuację wewnątrz państwa przez zwracanie uwagi na oprawa człowieka, rządy prawa, demokrację. Państwa mogą wpływać na inne państwa domagając się poszanowania tych wartości i wpływać na kształt innych państw oraz na to, że nie mają możliwości wyboru ustroju np. Państwa autorytarnego. Oddziaływanie jednak widać w sprawach integracji i globalizacji, kojarzonej z korporacjami transnarodowymi i innymi niepaństwowymi podmiotami posiadającymi zdolności oddziaływania, al nawet regulowania np.: FIFA, UEFA.

Koncepcja suwerenności podzielonej pojawiała się w procesie integracji europejskiej. Ten proces tłumaczono tak, że to w nim powstaje organizacja ponadnarodowa na rzecz której państwa przekazują niektóre swoje kompetencje. Inni mówią, że nie ma tu kwestii przekazania kompetencji. Państwa nie transferują kompetencji na UE, tylko zgadzają się na wspólne wykonywanie pewnych kompetencji i wspólnym zakresie kompetencji common pool of competence = porozumienie/kompromis między koncepcjami suwerenności absolutnej a relatywnej. Państwa indywidualnie nie mają swobody. Wykonuje się suwerenność wspólnie i państwa nie mają tu dowolności ani swobody. Suwerenności się z sobą zazębiają.

Polska doktryna postrzega suwerenność jako istotną cechę państwa, która nie może być zbyta ani ograniczona. Ograniczeniu podlegać może tylko wykonywanie kompetencji. = sposób wyjścia z sytuacji pozwalający utrzymać państwu suwerenność i jednocześnie uznać procesy integracyjne. Gdy jednak dostrzegamy wpływ korporacji na państwa podejrzewamy niezdolność państwa do wyłącznej regulacji działań państwa. Wg Mika państwo zgadza się (milcząco) by reguły korporacji działały na jego terytorium. Gdyby się nie zgodziło, byłyby niemiłe konsekwencje ekonomiczne. Postawa państwa regulowana sprawą ekonomiczną.

Inne spojrzenie na suwerenność dotyczy perspektywy:

- Negatywnej: bardziej klasyczne i popularne, ujawniało się w okresie LN I w orzecznictwie międzynarodowym. Suwerenności jako pojęcia nie ma w pakcie LN. Kluczowa zasada niezależności i to powiązanie pozwala ujmować suwerenność jako wolność OD cudzej ingerencji. Arbiter Max Huber, wydał orzeczenie w sprawie Wysp Almas w 1928 r. i stwierdził, że