-alternatywą dla przepracowanej godziny jest przyjemność pozostania w domu. Jednostka będzie gotowa wydłużyć czas pracy, aż do momentu, w którym użyteczność krańcowa dóbr uzyskanych w wyniku dodatkowej godziny pracy zrówna się z użytecznością krańcową ostatniej godziny czasu wolnego, rezygnując z godziny pracy na rzecz wypoczynku zwiększamy swój dobrobyt i na odwrót-gdy użyteczność krańcowa dóbr. które można by uzyskać dzięki dodatkowej godzinie pracy przewyższa użyteczność ostatniej godziny wypoczynku, z punktu widzenia dobrobytu jednostki czas pracy jest zbyt krótki
-wzrost płacy realnej zwiększa opłacalność pracy. Wyzwala to efekt substytucyjny tj. czysty efekt zmiany względnych cen. który sprawia, iż ludzie chcą dłużej pracować. Jednocześnie wyższe płace realne zwiększają realne dochody ludności. Pojawia się czysty efekt dochodowy.
-w przypadku mężczyzn oba efekty niemal całkowicie się znoszą. Zmiana płacy realnej nie wywiera prawie żadnego wpływu na czas pracy
-w przypadku kobiet efekt substytucyjny zdaje się przewyższać na efektem dochodowym. Krzywa podaży pracy jest rosnąca. Wzrost płacy realnej skłania kobiety do dłuższej pracy -w odniesieniu do mężczyzn zmiany podatku dochodowego prawie wcale nie wpływają na ilość świadczonej pracy
-rezygnacja z danej liczby godzin czasu wolnego przynosi tym wyższy dochód realny, im wyższa jest płaca realna
-podjecie pracy w zbyt małym wymiarze godzin może nawet zmniejszyć całkowity dochód realny. Niski dochód z pracy nie wystarcza na pokrycie kosztów związanych z pracą.
-im niższa będzie płaca realna, tym więcej godzin trzeba przepracować tylko po to. aby pokryć koszty stałe(pulapka ubóstwa)
-wyższe płace realne powodują wzrost liczby ludzi należących do zasobów siły roboczej. Waga kosztów stałych związanych z podjęciem pracy maleje w miarę wzrostu realnej godzinowej stawki pracy
-wyższy dochód nie związany z pracą działa na rzecz zwiększenia popytu na wszełkie dobra, w tym również na czas wolny i odwrotnie
na wzrost aktywności zawodowej wpływają:
a) wzrost godzinowych stawek płacy realnej
b) obniźka stałych kosztów podjęcia pracy
c) niźszy dochód ze źródeł innych niż praca
d) zmiana gustów, czyli preferowanie pracy kosztem czasu wolnego
-na łączna podaż pracy . mierzona w roboczogodzinach, znacznie silniej wpływa wywołane zwyżka płacy podniesienie stopnia aktywności zawodowej niż wzrost liczby godzin przepracowanych przez osoby już zatrudnione
-gdy dana gałąź jest znaczącym użytkownikiem siły roboczej o określonych kwalifikacjach, wzrost zatrudnienia w niej będzie podbijał płace pracujących w tym zawodzie, w krótkim czasie ich podaż w gospodarce jako całości cechuje bowiem względna całość
-całkowitą podaż pracy w gospodarce określają płace realne. W krótkim czasie podaż pracowników o określonych kwalifikacjach jest względzie słała. W długim czasie -w takiej mierze, w jakiej podaż siły roboczej o określonych kwalifikacjach może być zwiększona-kaźda gałąź może oczekiwać bardziej płaskiej krzywej podaży pracy.
-podwyżki płac z jednej gałęzi przenoszą się do innych gałęzi. Powiązanie różnych gałęzi wynika z mobilności siły roboczej. Pracownicy jednych gałęzi przenoszą się do innych w wyniku podniesienia w nich płac
>dochód transferowy, renta ekonomiczna
-dochód transferowy czynnika produkcji o określonym zastosowaniu-jest to minimalna wypłata potrzebna, aby skłonić ten czynnik do świadczenia usług właśnie w tym zastosowaniu -renta ekonomiczna-jest to dodatkowa wypłata jaką otrzymuje dany czynnik produkcji, ponad dochód transferowy konieczny do skłonienia go do świadczenia swoich usług, właśnie w tym zastosowaniu -renta odzwierciedla różnice w decyzjach jednostek, dotyczące podaży ich usług nie zaś różnice w ich wydajności
-z punktu widzenia gałęzi renta stanowi zbędną płatność > Równowaga na rynku pracy.